ریزش پذیری، پرس پذیری٬ انحلال و سختی سیستم های liquisolid پیروکسیکام تهیه شده از میکروکریستالین سلولز

اگرچه فرمولاسیونهای مایع به جامد می توانند سرعت رهش سریعتری را بنمایش بگذارند اما فاکتور بارگیری آنها بعلت فقدان ریزش پذیری و پرس پذیری خیلی بالا نمی باشد. بنابراین هدف مطالعه اخیر بهبود جریان، پرس پذیری و انحلال فرمولاسیونهای مایع به جامد پیروکسیکام می باشد.
به این منظور چندین فرمولاسیون تهیه و خواص فیزیکو مکانیکی آنها و سرعت انحلال مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه اخیر از پروپیلن گلیکول، سیلیکا و سدیم استارچ گلیکولات بترتیب بعنوان حلال غیر فرار، ماده پوشاننده و دزانتگران استفاده شد. پایداری فیزیکی فرمولاسیونهای مایع به جامد به منظور مشاهده اثر گذشت زمان بر روی سختی و انحلال مورد تحقیق قرار گرفت.
با مقایسه نتایج سختی مشاهده شد که قرصهای مایع به جامد حاوی آویسل 101 و 200 دارای پرس پذیری بهتری نسبت به بقیه بودند. اگرچه آویسل 200 دارای جریان پذیری بهتری نسبت به گریدهای دیگر است اما در فرمولاسیونهای مایع به جامد گرید 101 نسبت به بقیه ریزش پذیری بهتری نشان داد. نتایج نشان داد که بهترین سرعت انحلال با فرمولاسیونهای حاوی گرید 101 و 102 بدست می آید. این فرمولاسیون ها در شرایط نگهداری پایدار بوده و سختی و انحلال آنها با گذشت زمان دچار تغییری نگردید.
می توان نتیجه گرفت که با انتخاب نوع مناسب حامل می توان جریان و سختی مناسبی از فرمولاسیونهای مایع به جامد را بدون هیچ گونه تاثیر منفی بر سرعت انحلال بدست آورد.