راه کارهای ارتباط موثری در میان اعضای خانواده

یکی از مهم ترین زمینه های سلامت در زندگی، مهارت برقراری ارتباط مؤثر است؛ چراکه ارتباط یکی از مؤلفه های اصلی زندگی اجتماعی است و چنان که این مؤلفه نادیده گرفته شود، بی شک پایه اصلی زندگی به لغزش می افتد و رضایتمندی از آن محو می شود. ارتباط مؤثر نوعی ارتباط سلامت آفرین است که به افراد جرئت حرف زدن می دهد و بیان احساسات را تسهیل می کند. در نتیجه، احساس اعتماد به نفس و دوری از احساس ترس و تهدید در ارتباط میان افراد پدید می آید. هدف اصلی از برقراری ارتباط، انتقال پیام است که به صورت کلامی و غیرکلامی، آشکار یا ضمنی منتقل می شود. بروز هرگونه اشکال در انتقال پیام، سبب بروز اختلال در ارتباط و در نتیجه، باعث سوءتفاهم میان افراد می شود و سازگاری را مخدوش می سازد. بخش عمده تاثیر، در زبان غیرکلامی نهفته است که اگر به آن دقت نشود، محتوای مفید هم نمی تواند تاثیر کامل و جامعی برگیرنده پیام داشته باشد.
در این نوشتار، الگوهای ارتباط، همگرایی و واگرایی، لحن صدا، حالات چهره، تماس چشمی، گشاده رویی، ژست، گوش دادن، علامت های مثبت و منفی در برقراری ارتباط، بازی ارتباط و انواع مواجهه افراد با یکدیگر و تاثیر آن در ارتباط میان افراد مورد بحث قرار گرفته است.