غربال گیاهچه های جو مقاوم به تنش اسمزی

جو (Hordeum vulgare L.) یک گیاه مدل برای پژوهش های ژنتیکی و فیزیولوژیکی بوده و سازگاری بالایی به شرایط مختلف نشان می دهد. تنش خشکی در مرحله گیاهچه ای باعث جلوگیری از استقرار مناسب گیاه می شود. می توان از صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک برای گروه بندی ژنوتیپ های مقاوم و حساس استفاده کرد. هدف این آزمایش شناسایی ژنوتیپ های مقاوم و حساس به تنش اسمزی از بین 9 ژنوتیپ جو ایرانی و اروپائی بود. از پلی اتیلن گلیکول (PEG) برای شبیه سازی شرایط تنش در اتاقک رشد استفاده شد و ژنوتیپ ها در دو شرایط تنش و بدون تنش کشت شدند. پژمردگی برگ در فاصله های زمانی 3، 6، 9 و 12 روز پس از آغاز تنش یادداشت شد. محتوای نسبی آب برگ (RWC) و تعدادی از صفات مورفولوژیک به ترتیب 7 و 14 روز پس از آغاز تنش اندازه گیری شدند. تفاوت بسیار معنی داری بین دو شرایط تنش و بدون تنش و بین ژنوتیپ ها مشاهده شد. برای همه صفات بجز سطح زیر منحنی پیشرفت درصد پژمردگی، ضریب حساسیت محاسبه شد. از بین ژنوتیپ های مورد بررسی در این آزمایش دو ژنوتیپ نیوتانس و ارکتوم به ترتیب جز حساس ترین ژنوتیپ ها و ژنوتیپ های Dari-83-6 و L.527 به ترتیب به عنوان مقاوم ترین ژنوتیپ ها در مرحله گیاهچه شناسایی شدند. ژنوتیپ EC-79-10 اگرچه از نظر صفات مورفولوژیک گیاهچه در گروه ژنوتیپ های مقاوم جای می گیرد، اما در پایان آزمایش، درصد پژمردگی آن به طور معنی داری از ژنوتیپ های مقاوم فاصله داشته و نیمه حساس است.