مقایسه نتایج تشخیصی روش سلول شناسی و برش بافتی منجمد با آسیب شناسی بافتی طی عمل جراحی

روش معمول جهت تشخیص حین عمل جراحی، برش بافتی منجمد است که هدف از انجام آن تعیین خوش خیم یا بدخیم بودن یک ضایعه توموری است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج تشخیصی دو روش سلول شناسی و برش بافتی منجمد طی عمل جراحی انجام شد. روش تحقیق: در این تحقیق آینده نگر و تحلیلی که در بیمارستان علی ابن ابیطالب(ع) شهر زاهدان و در سال 87-1386 انجام شد، از روش تشخیصی سلول شناسی و برش بافتی منجمد، طی عمل جراحی برای تشخیص 100 نمونه توده ای گرفته شده در جراحی استفاده گردید. از حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی به عنوان معیارهای تشخیص و از آزمون کاپا برای مقایسه آماری استفاده شد. نتایج حاصل از روش های تشخیصی ذکر شده با آسیب شناسی بافتی به عنوان روش استاندارد طلایی مقایسه گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 14) و آزمون کاپا، در سطح معنی داری 05/0>P مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
سلول شناسی حین عمل جراحی دارای حساسیت 5/70%، ویژگی 75/93%، ارزش اخباری مثبت 3/92%، و ارزش اخباری منفی 75% بود. در روش برش بافتی منجمد حساسیت و ویژگی به ترتیب 8/58% و 100% و ارزش اخباری مثبت و منفی 100% و 6/69% بود. توافق معنی داری بین این دو روش وجود داشت (001/0=P).
این یافته ها ارزش سلول شناسی حین عمل جراحی را در تشخیص بدخیمی های مختلف تایید می کند و به عنوان روشی جایگزین برای برش بافتی منجمد، بخصوص در مواردی که روش برش بافتی منجمد از نظر مهارتی و امکانات لازم در دسترس نمی باشد یا نمونه کوچک و غیر قابل انجماد است، توصیه می کند.