ارزیابی الگوهای سرمایه گذاری و انتقال دانش فنی تبدیل گاز به سوخت و مواد شیمیایی مایع (GTL) و ارائه راهکارهای اجرایی آن

توسعه سریع صنعت گاز همانند سایر بخش های انرژی، تاثیرپذیر از فن آوری های مهمی بوده که از اواسط قرن بیستم مطرح شده است. فن آوری تبدیل گاز به سوخت و مواد شیمیایی مایع به عنوان یکی از روش های فرآوری گاز طبیعی، امروزه به منظور حل مشکلات ناشی از انتقال و مصرف گاز طبیعی در جهان مطرح گردیده که به دلیل ایجاد ارزش افزوده بالاتر و بازیافت گازهای همراه و تبدیل آنها به محصولات با کیفیت بالا در راستای تامین اهداف زیست محیطی، توجه بسیاری از کشور های صاحب منابع گازی را به منظور به کارگیری و توسعه آن به خود جلب کرده است. در این مقاله، ضمن معرفی اجمالی فرآیند GTL، پنج الگوی اجرایی شامل احداث واحد تولید فرآورده های GTL همراه با توسعه و بهره برداری از مخزن گازی، احداث واحد تولید فرآورده های GTL به صورت مستقل، احداث واحد های تولید فرآورده های GTL در کنار نیروگاه های تولید برق، احداث واحدهای تولید فرآورده های GTL در کنار واحدهای تولید LNG و اجرای طرح های GTL کوچک در میادین نفتی برای بکارگیری مطلوب این فن آوری معرفی گردیده و شرایط سرمایه گذاری، انتقال دانش فنی و انعقاد قرارداد به صورتهای سرمایه گذاری مستقیم خارجی، انتقال از طریق حق امتیاز یا لیسانس، سرمایه گذاری مشترک، قرارداد های بیع متقابل و قرارداد های ساخت- بهره برداری- انتقال (BOT) برای هریک از 5 الگوی مذکور مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرد. در نهایت، راهکارهای اجرایی شدن الگوهای معرفی شده از نظر فنی و مالی معرفی می شوند.