تاثیر کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر خصوصیات کمی و کیفی سه رقم آفتابگردان روغنی

برای بررسی اثرات کودهای بیولوژیک بر خصوصیات کمی و کیفی سه رقم آفتابگردان روغنی تحقیقی دو ساله طی سال های 1386 و 1387 در مزرعه تحقیقات کشاورزی شهرستان خوی اجرا شد. این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار به مورد اجرا گذاشته شد. ارقام آفتابگردان به عنوان سطوح فاکتور اول شامل هایسان 33، آلستار و اروفلور و فاکتور دوم شامل ترکیبی از تلقیح بذور با کودهای بیولوژیک و مصرف کودهای شیمیایی با هشت سطح شامل 50% سولفات پتاسیم + بیوسولفور، 100% سولفات پتاسیم + بیوسولفور، 100% سولفات پتاسیم مورد نیاز، 50% اوره + ازتوباکتر، 50% اوره + نیتروکسین، 50% اوره + ازتوباکتر + نیتروکسین، 100% اوره مورد نیاز، 100% سولفات پتاسیم + 100% اوره بود. نتایج آزمایش نشان داد که اثر رقم و کود بر ارتفاع بوته، عملکرد دانه و روغن معنی دار بود. اثر متقابل دو فاکتور نیز بر ارتفاع بوته و عملکرد روغن اثر معنی-داری داشت. مقایسه‎ی میانگین های ارقام حاکی از برتری هایسان 33 از لحاظ صفات مورد بررسی نسبت به دو رقم دیگر بود. به طوری‎که هایسان 33 با قطر طبق معادل 8/18 سانتی متر بیش‎ترین عملکرد دانه و روغن را به ترتیب با 3832 و 1705 کیلوگرم در هکتار تولید کرد. بین سطوح کودی تلقیح بذور با بیوسولفور همراه با مصرف کامل سولفات پتاسیم مورد نیاز (طبق توصیه آزمایشگاه خاک) و تلقیح بذور با ازتوباکتر و نیتروکسین به همراه مصرف 50% اوره مورد نیاز بیش‎ترین تاثیر مثبت را در افزایش عملکرد دانه و روغن داشتند. در نهایت طبق نتایج 2 ساله تحقیق تلقیح بذور آفتابگردان با کودهای بیولوژیک همراه با کاهش مصرف کودهای شیمیایی مانند کودهای نیتروژنه می تواند در بهبود خصوصیات کمی و کیفی ارقام روغنی مفید باشد.