بررسی ارتباط عوامل بهداشتی و عوامل انگیزشی با رضایت شغلی کارکنان بیمارستان های آموزشی یاسوج بر اساس نظریه انگیزشی هرزبرگ

اثربخشی و موفقیت یک سازمان به عملکرد کارکنان و میزان رضایت آنها بستگی دارد. در این مطالعه رابطه موجود میان عوامل بهداشتی و انگیزشی بر میزان رضایت کارکنان بیمارستان های آموزشی یاسوج بر اساس نظریه انگیزشی هرزبرگ بررسی شد.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که در آن 100 نفر از کارکنان بیمارستان های آموزشی شهر یاسوج به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه ای استاندارد بود و برای تعیین میزان اهمیت هر یک از عوامل بهداشتی و انگیزشی موثر بر عملکرد کارکنان از مقیاس پنج درجه ای لیکرت استفاده شد.
از میان عوامل بهداشتی، «وجود شرایط مناسب در محیط کار» و «امنیت شغلی در سازمان» و از میان عوامل انگیزشی، «احساس مسئولیت در کار» و «احساس موفقیت در کار» مهم ترین عوامل موثر بر عملکرد کارکنان بودند. عوامل انگیزشی اهمیت بیشتری در ارتقای عملکرد کارکنان داشتند. اکثر کارکنان «مسائل رفاهی»، «بی عدالتی»، «عدم شایستگی و صلاحیت مدیران»، «عدم رضایت از توجه و قدردانی مدیران»، را مهمترین عوامل بازدارنده در بهبود عملکرد خود می دانستند. بین سن و وضعیت حقوقی با هر یک عوامل بهداشتی موثر بر عملکرد کارکنان رابطه معنی داری وجود داشت. بین جنس، وضعیت تاهل، سابقه کار، وضعیت استخدامی و وضعیت تحصیلی با هر یک عوامل بهداشتی و انگیزشی موثر بر عملکرد کارکنان رابطه معنی داری وجود نداشت.
این مطالعه نشان داد که توجه و برنامه ریزی جهت تامین 6 عامل «وجود شرایط مناسب در محیط کار»، «امنیت شغلی در سازمان»، «خط مشی و مقررات اداری»، «حقوق و دستمزد کافی»، «احساس مسئولیت در کار»، احساس موفقیت در کار، و «مورد علاقه بودن کار» می تواند در بهبود عملکرد کارکنان مثمرثمر باشد.