تعیین شایستگی مراتع لاسم هراز برای چرای گوسفند

تعیین شایستگی مرتع یکی از مهمترین عوامل مدیریت اراضی مرتعی به شمار می رود. در این تحقیق شایستگی مراتع لاسم هراز واقع در زیر حوزه های پنکوه، میانرود، گت چال و سرخ پیله از منطقه البرز مرکزی در استان مازندران با استفاده از سه فاکتور تولید علوفه، منابع آب و حساسیت به فرسایش مورد بررسی قرار گرفت. جهت تعیین حساسیت به فرسایش از روش PSIAC، جهت تعیین شایستگی از لحاظ منابع آب، فاکتورهای کیفیت، کمیت و فاصله از منابع آب و در تعیین شایستگی از لحاظ تولید علوفه، تولید در هر تیپ گیاهی، وضعیت و گرایش مرتع، خوشخوراکی و ضریب بهره برداری مجاز مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و روش پیشنهادی فائو، با تلفیق سه فاکتور تولید علوفه، منابع آب و حساسیت به فرسایش، شایستگی مراتع از لحاظ چرای گوسفند تعیین گردید. نتایج حاصل نشان داد شیب مهمترین فاکتور در کاهش شایستگی مرتع بوده است. 3.7 درصد مراتع در کلاس شایستگی S1 (خوب)، 22.7 درصد در کلاس شایستگی S2 (متوسط)، 41.8 درصد در کلاس شایستگی S3 (کم) و 31.8 درصد در کلاس N (غیر شایسته) قرار گرفتند. کلاس N در طبقات شیب بالاتر از 60 درصد قرار دارد. بیشترین سطح مربوط به کلاس شایستگی S3 بوده است.