وضعیت تری هالومتان های آب شرب مناطق تهران و مقایسه آن با آب شرب خارج از محدوده آب و فاضلاب شهری

در این مطالعه وضعیت آب شرب مناطق گوناگون تهران از نظر تری هالومتان ها در فصل بهار و تابستان سال 1388 در مناطق مختلف تهران بررسی و ارزیابی شده است. تری هالومتان ها ((THMs جزء اصلی ترین گروه تشکیل دهنده محصولات جانبی ناشی از گندزدایی آب آشامیدنی به وسیله کلر محسوب می شوند. خطر بروز سرطان و عوارض سوء بهداشتی در کبد، کلیه و نیز سیستم اعصاب مرکزی از عوارض این مواد هستند. در این تحقیق، از 6 منطقه آب و فاضلاب تهران و یک منطقه خارج از محدوده آب و فاضلاب شهری نمونه برداری شده است. با توجه به این که آب شرب در 6 منطقه آب و فاضلاب تهران از منابع مختلفی از جمله آبهای سطحی (سد امیر کبیر و سد لتیان) و منابع زیر زمینی (بیش از سیصد و پنجاه حلقه چاه فعال) تامین می شود، بنابراین، غلظت تری هالو متان ها در آب شرب در هریک از مناطق به طور جداگانه اندازه گیری و ارزیابی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که غلظت تری هالو متان ها در آب شرب مناطقی که از آبهای سطحی تامین می شوند (مناطق شمالی تهران) بیشتر از غلظت ترهالومتان ها نسبت به مناطقی است که از آبهای زیر زمینی تغذیه می شوند (مناطق جنوب و جنوب غربی شهر تهران). میانگین غلظت تری هالو متان ها در کل شهر تهران در فصل بهار و تابستان برای کلروفرم ppb49/2، برمودی کلرومتان ppb08/2، دی برموکلرومتان ppb95/0و برموفرمppb 15/0 است. با توجه به نتایج به دست آمده کلروفرم بیشترین و برموفرم کمترین غلظت را در نمونه های آب دارند، البته غلظت تری هالومتان ها در آب شرب تهران کمتر از حد مجاز ppb 80 تعریف شده توسط آژانس حفاظت محیط زیست آمریکاست.