ارزیابی کیفی توانمندی اکوسیستم مرتعی منطقه گمیشان استان گلستان با استفاده از شاخصهای کارکرد چشم انداز

شناخت کارکرد یک اکوسیستم طبیعی نیاز به آگاهی از مشخصه ها و معرف های خاکی و گیاهی دارد که بتوان به توانمندی و پتانسیل آن اکوسیستم پی برد. هدف از انجام این تحقیق، تعیین بعضی از معرفهای گیاهی و خاکی اراضی دشتی شور و قلیایی مراتع گمیشان واقع در استان گلستان است. در این بررسی، با استفاده از روش تجزیه و تحلیل کارکرد اکوسیستم طبیعی (LFA) پتانسیل و توانمندی بالقوه اراضی مرتعی چشم انداز های داخل و خارج قرق گمیشان که معرف اراضی شور دشت آق قلا است، مورد ارزیابی قرار گرفت. اندازه طول و عرض قطعات اکولوژیک با فرم های رویشی علف گندمی، بوته ای ها، بوته-علف گندمی، لاشبرگ و قطعه های خاک لخت بین این نواحی اکولوژیک و همچنین تعداد آنها و پارامترهای یازده گانه سطح خاک بر روی سه ترانسکت 50 متری در جهت باد غالب منطقه ثبت گردید. با استفاده از روش نقطه مرکز یک چهارم(PCQ) تراکم، سطح و حجم پوشش گیاهی دو فرم رویشی علف گندمی و بوته در دو محدوده مذکور اندازه گیری شد. دو منطقه از نظر شاخص پایداری قطعه اکولوژیک لاشبرگ و نفوذپذیری بوته علف گندمی و لاشبرگ از تفاوت معنی داری برخوردارند. همچنین پایداری، نفوذپذیری و چرخه عناصر غذایی خاک لخت منطقه قرق در مقایسه با خارج قرق از وضعیت بهتری برخوردار بوده و تفاوت معنی دار نشان می دهد. سایر مشخصه ها (پایداری) در قطعات اکولوژیک علف گندمی و بوته علف گندمی، (نفوذ پذیری) در قطعات علف گندمی و (چرخه عناصر غذایی) در قطعات علف گندمی، بوته علف گندمی و لاشبرگ در دو چشم انداز تفاوت معنی داری را نشان ندادند. مهمترین معرف اکولوژیکی چشم انداز های داخل قرق را می توان فرم رویشی علف گندمی و بوته علف گندمی و در مورد چشم انداز های خارج قرق، فرم رویشی بوته دانست.