بررسی عوامل مؤثر در رضامندی زناشویی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

یکی از زمینه های مهم سازگاری در زندگی انسان موضوع ازدواج و رضامندی زناشویی است. رضامندی زناشویی حالتی است که طی آن زن و شوهر از ازدواج با یکدیگر و با هم بودن احساس شادمانی و رضایت دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر در رضامندی زناشویی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی سنندج است.
نوع مطالعه توصیفی- تحلیلی و جامعه آماری شامل 240 نفر از دانشجویان متاهل این دانشگاه بودند که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از آزمون رضامندی زناشویی (M.S.I) Marital Satisfaction Inventory و پرسش نامه محقق ساخته جمع آوری و از آزمون های آماری رگرسیون و آنالیز واریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
نتایج بدست آمده نشانگر پیش بینی رضامندی زناشویی توسط متغیرهای جمعیت شناختی (سن، جنس، تحصیلات، شغل و تعداد فرزندان) است. نتایج دیگر پژوهش حاکی از آن است که با افزایش سن، رضامندی زناشویی کاهش می یابد و ارتباط معنی داری بین سالهای تاهل با مؤلفه های جاذبه تفاهم نگرش و سرمایه گذاری با رضامندی زناشویی وجود دارد.
متغیرهای جمعیت شناختی پیش بینی کننده رضامندی زناشویی در دانشجویان است.