مقایسه ی استانی عمل کرد واحدهای تولید مرغ گوشتی ایران در دهه ی 70

در این مطالعه با استفاده از فرم شاخص بهره وری کل عوامل تولید[1] ترنکویست-تیل، عمل کرد صنعت پرورش مرغ گوشتی ایران و پتانسیل رشد آن به تفکیک استان ها بررسی شده است. برای این منظور از نتایج طرح های آمارگیری نمونه ای مرکز آمار ایران از مرغداری های گوشتی سراسر کشور در سال های 1369، 1373، 1375 و 1380 استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که شاخص بهره وری کل صنعت طی سال های 75-1369 به طور میانگین از رشدی برابر با 6/4 درصد در سال برخوردار بوده و بهره وری کل صنعت در این مدت به میزان چشم گیری افزایش یافته است؛ اما این عمل کرد مطلوب در سال 1380 و در پی اجرای سیاست «ساماندهی صنعت طیور» در مقایسه با سال 1375 با افت 13 درصدی روبه رو شده است. مقایسه ی منطقه ای عمل کرد تولید واحدهای پرورش مرغ گوشتی نیز حاکی از آن است که اختلاف در عمل کرد تولید مناطق مختلف از 12درصد در سال 1369 به رقم 35 درصد در سال 1380 یافته که به روشنی بیانگر رشد ناهمگون صنعت و وجود شکاف عمیق در هزینه های نسبی تولید مرغ گوشتی در مناطق مختلف است. از این رو ضرورت تجدید نظر در شرایط دادن مجوزهای احداث واحدهای جدید مرغ گوشتی در مناطق مختلف و اهمیت آموزش مدیران و کارکنان واحدهای تولیدی بویژه در مناطق ضعیف از نظر عمل کرد تولید بیش از پیش نمایان می شود.