کاهش شیوع گواتر و کفایت یدرسانی در دانش آموزان 11-9 ساله شهرکرمان در سال 1385

اختلالات ناشی از ید با طیف وسیعی از تظاهرات بالینی به عنوان یکی از مشکلات عمده بهداشتی - تغذیه ای کشور محسوب شده و مبارزه با آن نیز یکی از اولویت های بهداشتی کشور بوده است. استان کرمان از مناطقی است که قبل از یدرسانی، دارای شیوع بالای گواتر آندمیک بوده است. از آنجا که برنامه های پایش و حذف اختلال های ناشی از کمبود ید در کشور ما هر 5 سال یک بار انجام می شود، این مطالعه با هدف تعیین شیوع گواتر اندمیک در سال 1385 و مقایسه آن با دوره های قبلی انجام شد.
طی یک بررسی توصیفی - مقطعی از طریق نمونه گیری تصادفی، 5380 دانش آموز دختر و پسر از طریق معاینه بالینی و طبق تقسیم بندی سازمان جهانی بهداشت از نظر شیوع گواتر درجه بندی شده سپس میزان TSH، T3، T4 سرم و ید ادرار آنان اندازه گیری شد.
درصد کلی گواتر در هر دو گروه دختران و پسران دانش آموز 8/34% بود. میانگین ید ادراری در جمعیت مورد مطالعه 7/213 میکروگرم در لیتر و در دختران و پسران به ترتیب 65/122±07/212 و 11/107±60/212 میکروگرم در لیتر بود که اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد. میانگین T4 در کل دانش آموزان 7/8 میکروگرم در لیتر، در دختران 9/1±8/8 میکروگرم در لیتر و در پسران 8/1±6/8 میکروگرم در لیتر به دست آمد که اختلاف معنی داری بین دو جنس وجود نداشت. میانگین TSH در کل 6/2، در دختران 7/1±9/2 و در پسران 2/1±3/2 میکروگرم در لیتر بود (001/0=P). میانگین T3 در کل 3/159، در دختران 3/31±4/162 و در پسران 2/33±9/156 میکروگرم در لیتر در به دست آمد که اختلاف معنی داری بین دو جنس وجود نداشت.
یافته های این بررسی نشان می دهد که در مقایسه با بررسی کشوری سال 1375 و 1380 درصد گواتر در دانش آموزان استان کرمان کاهش معنی داری داشته و میزان ید ادرار به حد مطلوب سازمان بهداشت جهانی رسیده است.