مقایسه تاثیر نیفیدیپین و سولفات منیزیم در درمان زایمان زودرس

زایمان زودرس یکی از علل عمده مرگ و میر و معلولیت های پری ناتال است. درمان زایمان زودرس و به تعویق انداختن زایمان سبب افزایش بقای نوزاد و بهتر شدن کیفیت زندگی وی وکاهش هزینه های لازم برای مراقبت و درمان نوزادان نارس می شود. این مطالعه با هدف مقایسه اثر نیفیدیپین و سولفات منیزیم در متوقف کردن زایمان زودرس و نیز مقایسه عوارض جانبی و هزینه درمان این دو دارو با یکدیگر صورت گرفته است.
این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 80 خانم باردار تک قلو با سن حاملگی 26 تا 34 هفته با تشخیص زایمان زودرس (انقباضات منظم رحمی با فواصل کمتر از 10 دقیقه همراه با دیلاتاسیون و افاسمان سرویکس که به استراحت در بستر و مایع درمانی و پتیدین عضلانی پاسخ نداده بودند) مراجعه کننده به کلینیک زنان بیمارستانهای امام رضا (ع) و قائم (عج) مشهد، از دی ماه 1386 تا دی ماه 1387 انجام شد. بیماران در دو گروه درمانی نیفیدیپین خوراکی و سولفات منیزیم وریدی قرار گرفت و نتایج تاثیر این دو دارو مورد مقایسه قرار گرفتند.
بر اساس محاسبات آماری بین میزان پاسخ دهی به توکولیتیک در دو گروه طی 48 ساعت و 7روز از شروع درمان تفاوت معنی داری وجود نداشت(494/0p=). اما میزان عوارض جانبی مادری درگروه نیفیدیپین به طور معنی داری کمتر از گروه سولفات منیزیم بود (003/0p=). برآورد هزینه متوسط دارو برای هر بیمار در گروه سولفات منیزیم حدود 13 برابر گروه نیفیدیپین بود که اختلاف دو گروه از این نظر معنی دار می باشد(001/0p=<). داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آزمونهای آماری t و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که نیفیدیپین می تواند با توجه به اثر بخشی خوب، عوارض جانبی ناچیز، قیمت مناسب و روش مصرف آسان به عنوان یک توکولیتیک، جایگزین مناسبی برای سولفات منیزیم در درمان زایمان زودرس باشد.