اثر درمانی مانور ایپلی در درمان بیماران مبتلا به سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم

سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم حملاتی مختصراز سرگیجه، تهوع و یا نیستاگموس وضعیتی است که با تغییر وضعیت سر به وجود می آید. یکی از درمان های توانبخشی ارایه شده جهت بیماران مانور ایپلی می باشد که در مطالعات گوناگون نتایج آن متفاوت گزارش شده است. هدف این مطالعه بررسی کارایی این روش در درمان بیماران مبتلا به سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم می باشد.
مطالعه حاضر در فاصله زمانی بین زمستان 1386 تا تابستان 1388 در بخش گوش و حلق و بینی بیمارستان خاتم الانبیا زاهدان بر روی 67 بیمار مبتلا به سرگیجه حمله ای وضعیتی خوش خیم ناشی از مجرای نیم دایره خلفی(38 زن و 29 مرد) در فاصله سنی 27 تا 68 سال انجام پذیرفت. پس از تشخیص، بیماران توسط مانور ایپلی با توصیه و ارایه محدودیت حرکتی تحت درمان قرارگرفته و پس از یک هفته نتایج حاصل از درمان با آزمون دیکس- هالپایک مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج مطالعه حاکی از بهبودی علایم سرگیجه در5/92 درصد بیماران بود.
نتایج به دست آمده نشان دهنده کارایی مانور ایپلی در درمان بیماران دچار سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم می باشد.