اثر تیمار حرارتی و سطوح مختلف کنجاله کلزا بر عملکرد مرغ های تخم گذار

این آزمایش به منظور بررسی اثر جایگزینی سطوح مختلف کنجاله سویا با کنجاله کلزا با اعمال تیمار حرارتی خشک، اتوکلاو و بدون حرارت انجام شد. در این آزمایش از تعداد 240 قطعه مرغ تخم گذار سویه لوهمن (LSL) که در سن 54 هفتگی بر اساس درصد تولید و وزن بدن تقریبا یکسان انتخاب شده بودند به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار استفاده شد. فاکتورها عبارت بودند از 3 سطح جایگزینی کنجاله کلزا (33، 66 و 100 درصد) به جای کنجاله سویا (بر اساس درصد پروتئین خام) و سه تیمار حرارتی کنجاله کلزا 1- بدون حرارت 2- حرارت خشک (80 درجه سانتی گراد/30 دقیقه) 3- اتوکلاو (120 درجه سانتی گراد/30 دقیقه). آزمایش در سه دوره 28 روزه انجام شد. مصرف خوراک، درصد تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، گرم تخم مرغ تولیدی به ازای هر مرغ در روز، واحد هاو، رنگ زرده، وزن مخصوص تخم مرغ، درصد پوسته، ضخامت پوسته، درصد وزن کبد و پانکراس، تغییرات وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک، فراسنجه های خونی (غلظت هورمون هایT3 وT4 و آنزیم آلکالین فسفاتاز) برای ارزیابی امکان جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کلزا با و بدون اعمال تیمار حرارتی اندازه گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد که مصرف خوراک، گرم تخم مرغ تولیدی به ازای هر مرغ در روز، وزن تخم مرغ، ضریب تبدیل خوراک، واحد هاو، وزن مخصوص تخم مرغ و ضخامت پوسته تحت تاثیر سطوح مختلف کنجاله کلزا، حرارت و اثر متقابل آنها قرار نگرفتند. درصد تولید، درصد وزن پانکراس و رنگ زرده تحت تاثیر سطوح مختلف کنجاله کلزا قرار گرفتند (05/0P<). با جایگزینی کنجاله کلزا در سطوح 33، 66 و 100 درصد به جای کنجاله سویا درصد تولید تخم مرغ در کل دوره به ترتیب 43/90، 66/89 و 01/88 درصد بود. درصد وزن کبد تحت تاثیر تیمار حرارتی قرار گرفت (05/0P<). درصد پوسته تخم مرغ تحت تاثیر اثر متقابل حرارت × کنجاله قرار گرفت (01/0P<). تغییرات هورمون های تیروئیدی و آنزیم آلکالین فسفاتاز خون تحت تاثیر سطوح کلزا در خوراک، تیمار حرارتی و اثر متقابل این دو عامل معنی دار نبود.