مدل بهره برداری پایدار از سفره آب زیرزمینی مشترک میان بهره برداران شهری و کشاورزی با استفاده از نظریه بازی ها

رشد و گسترش جمعیت از یک سو و تامین آب برای تهیه مواد غذایی جمعیت در حال رشد از سوی دیگر در دهه های اخیر باعث بروز اختلافهای جدی در میان بهره برداران از منابع آب شده است. به جهت محدودیت این منابع، ضرورت بهره برداری پایدار از این منابع مشهود است. در سیستمهایی که متشکل از چندین تصمیم گیر مستقل می باشند، نظریه بازی ها ابزاری توانمند در دستیابی بهره برداران به نقطه تعادل پایدار می باشد. هدف از این تحقیق نیز ارائه یک مدل پویا به منظور رفع اختلاف میان بهره برداران از آبخان مشترک و دستیابی به تعادل پایدار است.
در این مقاله براساس نحوه همکاری و میزان تعامل بهره برداران از آبخان، رفتار آنها در قالب سه سناریو مدل شده است: سناریوی الف) مدل بازی های ایستا بدون همکاری، ب) مدل بازی های پویا بدون همکاری و ج) مدل با همکاری کامل. به منظور مقایسه نتایج حاصل از اعمال سناریوهای فوق، بهره برداری از سفره آب زیرزمینی مشترک - که در بین دو بهره بردار شهری و کشاورزی در منطقه فرضی واقع شده است - مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد عواید حاصل از مدل با همکاری کامل بیش از مدلهای بدون همکاری است. همچنین استفاده از مدل رفع اختلاف پویای پیشنهادی افزایش 20 درصد عایدی بهره برداران را نسبت به مدل رفع اختلاف ایستا در پی خواهد داشت.