ارزیابی اثر مقاومتهای آیرودینامیک و تاج گیاه بر برآورد تبخیر - تعرق مرجع به وسیله معادله پنمن مانتیس

اثر روش های مختلف محاسبه مقاومت تاج گیاه(rc) و مقاومت آیرودینامیک(ra) بر برآورد تبخیر-تعرق مرجع توسط معادله پنمن مانتیس با استفاده از 70 روز داده ساعتی بررسی گردید. rc با روش-های پنمن مانتیس، پنمن مانتیس فائو، ASCE، Todorovic(1999) و به عنوان تابعی از تشعشعات خالص محاسبه شد. برای محاسبه ra از روش های پنمن مانتیس و پنمن مانتیس فائو استفاده گردید. همچنین به منظور تصحیح ra برای لحاظ نمودن اثر وضعیت پایداری اتمسفر از مدل های Thom(1975)، Verma et al.(1976)، Hatfield et al.(1983)، Mahrt and Ek(1984)، Choudhury et al.(1986) و Choudhury and Monteith(1988) استفاده شد. محاسبات به دو روش مجموع تبخیر-تعرق ساعتی و تبخیر-تعرق روزانه انجام گرفت. با تلفیق روش های مختلف محاسبه rc و ra، مجموع تبخیر-تعرق ساعتی از 40 روش و تبخیر-تعرق روزانه از 3 روش محاسبه گردید و با مقادیر لایسیمتری مقایسه شد. در مدل های مجموع تبخیر-تعرق ساعتی، استفاده از روش ASCE برای محاسبه rc، بالاترین مقادیر r2 را تولید کرد. اما مدل Todorovic(1999) سبب گردید شیب خط رگرسیون در مقایسه با مدل ASCE بین 10 تا 17 درصد و عرض از مبدا خط رگرسیون بین 31 تا 63 درصد بهبود یابد. تصحیح ra به دو روش Mahrt and Ek(1984) و Choudhury et al.(1986) دقت محاسبات تبخیر-تعرق را تا حد مطلوبی بهبود داد. از میان مدل های روزانه مدل Todorovic(1999) با r2، شیب و عرض از مبدا خط رگرسیون به ترتیب 92/0، 74/0 و 21/0 دقیق-ترین نتایج را ارائه کرد. این روش سبب گردید r2، 5 درصد و شیب و عرض از مبدا خط رگرسیون به ترتیب بین 8 تا 18 درصد و 75 تا 82 درصد در مقایسه با روش های پنمن مانتیس و ASCE بهبود یابد. دقت مدل-های مجموع تبخیر-تعرق ساعتی بیشتر از مدل های تبخیر-تعرق روزانه برآورد گردید.