مقایسه اثر تجویز سولفات منیزیم و نیفدیپین در پیشگیری از زایمان زودرس

زایمان زودرس یکی از معضلات طب زنان و مامایی را تشکیل می دهد. نوزاد نارس دچار مشکلات بالینی جسمی- روانی زیادی می گردد. هدف این پژوهش مقایسه دو داروی سولفات منیزیم و نیفدیپین درپیشگیری از زایمان زودرس می باشد.
در این کارآزمایی بالینی،130 نفر از خانم های باردار با سن بارداری بین 20 تا 37 هفته که مبتلا به دردهای زودرس زایمانی بودند، در دو گروه درمان با سولفات منیزیم یا نیفدیپین به نحوی وارد شدند که از نظر سن(3± سال)، مدت شروع علایم تا شروع درمان (2± ساعت) و سن حاملگی باهم یکسان باشند. هم چنین مبتلایان به دیابت، پرفشاری خون، نارسایی سرویکس، دوقلویی و نیز افراد سیگاری ازمطالعه حذف شدند. سولفات منیزیم بادوز اولیه 4 گرم وریدی، سپس 2 گرم درساعت به مدت 24 ساعت و نیفدیپین با دوز20 میلی گرم خوراکی، سپس هر 6 ساعت به مدت 24 ساعت تجویز شدند. پس از آن، زمان بین شروع درمان تا کنترل دردهای زودرس زایمانی بررسی و با استفاده ازآزمون های کلموگروف- اسمیرنوف، t و من ویتنی و درسطح معنی دار 5%، تحلیل داده ها صورت گرفت.
میانگین زمان (ساعت) بین شروع درمان تا بهبود درد در دو گروه دریافت کننده نیفدیپین (39/15±32/14 دقیقه) و سولفات منیزیم (72/14±86/15دقیقه) از نظر آماری معنی دار بود (01/0=p)، اما میانگین مدت زمان بین شروع درمان تاپایان حاملگی (روز) در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (47/0=p).
با توجه به یافته های مطالعه حاضر، به نظرمی رسد نیفیدیپین در مقایسه با سولفات منیزیم، روش درمانی مؤثرتری در به تعویق انداختن زایمان زودرس می باشد.