مقایسه کلونیدین با مورفین جهت پیش داروی بیهوشی در جراحی عروق کرونر (CABG)

نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

بیمارانی که تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر CABG)) قرار می گیرند قبل از عمل پیش داروی بیهوشی جهت کاهش اضطراب ، تسکین ، بی دردی و ثبات قلبی عروقی دریافت می کنند .مخدرها ، بنزو دیازپین ها و آنتی کولینرژیک ها بطور معمول مورد استفاده قرار می گیرند. کلونیدین یک آگونیست رسپتورهای آلفا 2 آدرنرژیک است که با تاثیر بر سیستم عصبی سمپاتیک آثار آرامبخشی ، خواب آوری و ضد دردی خود را اعمال می نماید .طولانی شدن مدت حمایت تنفسی و زمان خارج نمودن لوله تراشه این بیماران دارای مشکلاتی است که با مصرف مخدر زیاد و طولانی اثر در این افراد همراه است.لذا بر آن شدیم تا کلونیدین و لورازپام را بعنوان پیش دارو در بیماران کاندید عمل جراحی پیوند عروق کرونر غیر اورژانس بکار برده و طول زمان حمایت تنفسی و زمان خروج لوله تراشه را با پیش دارو معمول (مورفین و لورازپام) مقایسه نماییم. مطالعه ما بصورت کارآزمایی بالینی دو سوکور تصادفی در دوگروه 20 نفری بیمار کاندید عمل CABG غیر اورژانس انجام‌شد. گروه الف پیش داروی مورفین عضلانی 1/0 میلی گرم به ازاء کیلوگرم و لورازپام یک میلی گرم خوراکی و گروه ب کلونیدین خوراکی 2/0 میلی گرم و لورازپام 1 میلی گرم خوراکی قبل از عمل دریافت کردند وضعیت هوشیاری و میزان تسکین ، ضربان قلب ، متوسط فشار شریانی در دو گروه هنگام ورود بیمار روی تخت عمل مورد مقایسه قرار گرفت که اختلاف معنی داری مشاهده نشد .دو گروه از نظر سن ، جنس ، وزن و کلاس AsAمشابه بودند . زمان حمایت تنفسی در ICUبرای گروه الف 4/2 ± 3/9 ساعت و گروه ب 2/1 ± 6/7 ساعت و زمان لازم برای خارج کردن لوله تراشه بیمار در ICU در گروه الف (مورفین) 4/2 ± 06/10 ساعت و در گروه ب (کلونیدین) 21/1 ± 29/8 ساعت بود . زمان حمایت تنفسی و خارج کردن لوله در دو گروه اختلاف معنی دار داشت (P<0.05). لذا می توان نتیجه گرفت که استفاده از کلونیدین بجای مورفین بهمراه لورازپام بعنوان پیش داروی بیهوشی در بیماران CABG علاوه بر ثبات کافی همودینامیک ، تسکین و آرامش کافی ، زمان نیاز به حمایت تنفسی و خارج نمودن لوله تراشه را در این بیماران کاهش داده و کلونیدین می تواند جایگزین مناسبی برای مورفین باشد.

زبان:
فارسی
صفحات:
74 تا 80
لینک کوتاه:
magiran.com/p758056 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!