ارزیابی شاخص های ید رسانی در افراد بالای 40 سال شهر تهران در سال 1375: عدم افزایش پرکاری تیروئید پس از مصرف نمک یددار

نظر به افزایش مصرف نمک یددار جهت پیشگیری از اختلالات ناشی از کمبود ید به عنوان یکی از اولویت های برنامه های بهداشتی کشور در سالهای اخیر و نیز با توجه به گزارشهایی مبنی بر بروز پرکاری تیروتید پس از یدرسانی، این پژوهش به منظور پایش یدرسانی در ساکنین بالای 40 سال شهر تهران در سال 1375 انجام گرفت. طی یک بررسی توصیفی مقطعی 741 زن و 514 مرد بالای 40 سال به ترتیب با میانگین سنی 6/7± 6/51 و 7± 4/52 سال در دو گروه سنی 50-40 و بالای 50 سال به طور تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گواتر از طریق لمس غده تیرویید تعیین و براساس طبقه بندی WHO درجه بندی شد. نمونه گیری ادرار جهت تعیین غلظت ید ادرار و نمونه گیری خون برای اندازه گیری غلظت هورمونهای تیرویید انجام گرفت. میزان ید ادرار با روش هضم و غلظت سرمی T3، T4 و TSH توسط کیت های تجاری تعیین گردید. در 211 مرد و 367 زن در گروه سنی 50-40 سال، درصد گواترهای درجه 1و2 به ترتیب 53 و 22 در مردان و 53و35 درصد در زنان بود. درگروه سنی بالای 50 سال درصد گواترهای درجه 1و2 درمردان (303 نفر) به ترتیب 50 و 14 درصد و در زنان (374نفر) 51 و 23 درصد بود. متوسط ید ادرار 4/5 ±17 میکروگرم در دسی لیتر بود و در بیش از 87% افراد بالای 10 میکروگرم در دسی لیتر بود. متوسط غلظت TSH,T3,T4 به ترتیب 3/1± 4/8 میکروگرم در دسی لیتر، 35 ± 168 نانوگرم در دسی لیتر، 7/0 ± 4/1 میکریونیت در میلی لیتر بود. از نظر غلظت غیر طبیعی هورمونهای تیرویید تنها در یک مورد T4 و دو مورد T3 بالای ±3SD همراه با TSH طبیعی مشاهده شد و دو نفر TSH بالای 10 میکرویونیت در میلی لیتر داشتند. از نظر بالینی و بیوشیمیایی پرکاری تیرویید در هیچ یک از افراد مورد بررسی مشاهده نشد. نتایج نشان داد که در سال 1375 دریافت ید در اکثریت افراد مورد بررسی در حد کافی بوده است. بعلاوه مصرف نمک یددار حاوی ppm 40 ید اثرات جانبی زیانباری را در فعالیت غده تیرویید ایجاد نکرده بود.