بررسی 11 مورد آسیب عصب سیاتیک به دنبال تزریق دیکلوفناک

عصب سیاتیک که عصب دهی قسمت اعظم اندام تحتانی را به عهده دارد، در قسمتهای مختلف مسیر خود می‌تواند دچار آسیب شود. از محلهای شایع آسیب این عصب ناحیه سرینی می‌باشد که می‌تواند به عللی مانند شکستگی و در رفتگی های لگن و ران، متعاقب آرتروپلاستی هیپ و تزریقات داخلی سرینی روی دهد. ‌در چند سال اخیر به دفعات شاهد صدمه به عصب سیاتیک به وسیله تزریق داخل سرینی دیکلوفناک بوده ایم که گاهی باعث ایجاد عوارض وخیم و مشکلات قانونی فراوانی گردیده است. این مطالعه با هدف دستیابی به اطلاعاتی که ممکن است به شناخت و احتمالا پیش گیری از این مشکلات کمک کنند، انجام شده است. در مطالعه حاضر که بصورت گذشته نگر جمع آوری شده، تعداد 11 مورد از این بیماران را در طی یک دوره 4 ساله مورد بررسی بالینی و الکترودیاگنوستیک قرار داده ایم. تمام بیماران یک بار در طی ماه اول و اکثرا بطور مسلسل ، حتی تا 2 سال بعد از ضایعه مورد بررسی بالینی و الکترودیاگنوستیک شامل آزمایش سرعت هدایت عصبی (NCS) و الکترومیوگرافی (EMG) قرار گرفته اند. نکته مهم این است که افراد مبتلا کودک، مسن و یا مردان جوان لاغر بوده اند. از 11 بیمار مذکور، 8 بیمار (73٪) ضایعه کامل عصب پرونثال مشترک (Foot drop) داشته اند که در 4 مورد همراه با درجاتی از آسیب عصب تی بیال بوده است. در 3 مورد (27٪) نیز آسیب نا کامل (Partial) عصب پرونیال مشترک روی داده است. نکته قابل توجه این است که هیچ گاه عصب تی بیال به تنهایی در گیر نبوده و هرگز درگیری آن از نوع کامل نبوده است. پاتو فیزیولوژی آسیب در تمام موارد به صورت تخریب آکسونی بوده و به نظر می رسد پاتوژنز آن تحریک شیمیایی (نوریت توکسیک) می‌باشد. پیش آگهی در موارد آسیب کامل بسیار بد بوده و عملا هیچ گونه بهبودی مفیدی مشاهده نشده است. با توجه به نتایج حاصله، به نظر می‌رسد باید داروهای مناسبی را جایگزین دیکلوفناک تزریقی نمود. در صورت نیاز به استفاده از شکل تزریقی فعلی دیکلوفناک اجتناب از تزریق آن در افراد کمتر از 14 سال، بیماران مسن و افراد لاغر بویژه مردان، منطقی می‌نماید.