تاثیر دگزامتازون قبل از القای بیهوشی بر لرز پس از عمل

‌لرز پس از عمل مسئله شایعی است که مشکلات بسیاری را بدنبال دارد. از اینرو پیشگیری از آن بخصوص در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمی قلبی و افراد مسن حایز اهمیت است. اتیولوژی لرز ناشناخته است گرچه تصور می شود هیپوترمی حین عمل یک علت آن باشد، علت احتمالی دیگر برای تب و لرز ثانویه، فعال شدن پاسخهای التهابی و آزاد شدن سیتوکینها بدنبال ترومای جراحی است. دگزامتازون تفاوت بین دمای پوست و دمای مرکزی را کاهش داده و پاسخهای التهابی را نیز کنترل می کند. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر دگزامتازون بر میزان بروز لرز پس از عمل جراحی بوده است. این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی و دوسویه کور بر روی 250 نفر از بیماران در محدوده سنی 60-20 سال (زن ومرد) و کلاس بیهوشی او 2 (IIوІ ASA class) انجام شد. بیماران قبل از جراحی الکتیوبصورت تصادفی به دو گروه دگزامتازون(kg / mg 25/0 دگزامتازون قبل از القاء بیهوشی) و گروه پلاسبو تقسیم شدند. تمام بیماران تحت مونیتورینگ استاندارد قرار گرفتند و نحوه اداره بیهوشی در همگی یکسان بود. در ریکاوری بروز لرز پس از عمل و دمای بدن بیماران بمدت یکساعت بررسی و ثبت شد. در مقایسه با پلاسبو، دگزامتازون میزان بروز لرز پس از عمل را کاهش داد (40% در مقایسه با 7/16٪) (001/0>P) . در نتیجه این مطالعه نشان داد که تجویز دگزامتازون قبل از القاء بیهوشی در کاهش بروز لرز پس از عمل جراحی در ریکاوری موثر است و این اثر به طول مدت عمل جراحی ارتباطی ندارد.