شیوع پر مویی و الگوی رویش مو در دختران و زنان دانشجو

پر‌مویی (هیرسوتیسم) هم برای بیمار و هم برای پزشک مشکل بزرگی است، زیرا در‌باره تعریف پر‌مویی اتفاق نظر وجود ندارد و معلوم نیست که تا چه مقدار و چه وسعت و درجه ای از پر مویی را باید غیر طبیعی تلقی کرد. تحت تاثیر عوامل ژنتیک و نژاد، تنوع عمده ای در طرح رویش مو در دختران و زنان سالم وجود دارد. برای تعیین شیوع هیرسوتیسم و الگوی رویش مو در دختران و زنان دانشجوی سالم این بررسی انجام شد. دویست و پنجاه و شش (256) نفر از دانشجویان دختر و زن دانشگاه علوم پزشکی گیلان به صورت اتفاقی نمونه برداری شدند. این افراد سابقه اختلال قاعدگی، بیماری تیرویید و گالاکتوره نداشتند و داروهایی که بر رویش مو تاثیر دارد، مصرف نکرده بودند. براساس هر دو "نظام درجه بندی "، درجه Ferriman و Gallwey" ، و "نظام درجه بندی تعدیل شده Ferriman Gallwey موی هر یک از نواحی نه گانه و ناحیه بناگوش تعیین شد. میانگین سن (یک انحراف معیار± سن) افراد مورد مطالعه5/2 ± 22 سال (دامنه سنی بین 18 تا 31 سال) بود. نود درصد، مجرد بودند. سن شروع قاعدگی (یک انحراف معیاری± سن) 6/3 ± 3/13 سالگی بود. طول دوره قاعدگی آنان (یک انحراف معیاره ± روز)6/4 ±4/29 روز و مدت خونریزی هر دوره قاعدگی (یک انحراف معیار ± روز) 4/1 ± 6/5 روز بود. تنها در نه نفر، شدت رویش مو در هر یک از نواحی نه گانه، صفر بود. بر مبنای "نظام درجه بندی Ferriman و Gallwey"، همه دختران و زنان مورد مطالعه مبتلا به هیرسوتیسم به حساب می آمدند. براساس "نظام درجه بندی تعدیل شده Ferriman و Gallwey". تنها در 52 دانشجو (20٪دانشجویان مورد مطالعه درجه مو در هر چهار ناحیه کمتر از 2 بود. بر اساس "نظام درجه بندی تعدیل شده Ferriman و Gallwey" نیز نزدیک به 80 درصد موارد پرمو به حساب می‌آیند. نتیجه آن که مطالعه حاضر نشان می‌دهد که در نمونه‌ای از دختران و زنان ایرانی سالم، پرمویی شدید فراوان است. براساس هر دو "نظام درجه بندی Ferriman و Gallwey"، و "نظام درجه بندی تعدیل شده Ferriman و Gallwey"، اکثریت آنان پرمو به حساب می‌آیند.