نقد تاریخنگاری عمومی کتابخانه های ایران

تاریخنگاری دقیق کتابخانه ها می تواند توانایی ها ویا کم وکاستی های کتابخانه های کشوررا طی زمان های گذشته نشان بدهد و ازاین راه توانایی ها را تقویت کند وکمبودها رابرطرف سازدو در نتیجه نظام کتابداری کشور رابهبود بخشد.تاریخنگاری کتابخانه های ایران تاکنون-به سبب کمبود منابع ومتون کهنی که پیشینه های کتابخانه ها رابه خوبی نشان بدهند-به درستی وبا دقت انجام نگرفته است. درعین حال،برخی از محققان براساس همین منابع اندک، به بررسی تاریخ کتابخانه های ایران پرداخته اند.در نتیجه تاریخنگاری با پاره ای مشکلات همراه بوده است. از جمله ی مهمترین مشکلات تاریخنگاری کتابخانه های ایران میتوان به اجمال به مواردی چون: به کار گرفته نشدن معیاری مشخص برای ارزیابی کتابخانه های کهن، نبودن اطلاعات روشن درباره ی کتابخانه ها،روشمند نبودن پژوهش ها، عدم توجه به پیشینه های تحقیقاتی مربوط، مبالغه های مربوط به ارقام مجموعه ها، تعمیم اطلاعات کتابختنه های غیرایرانی به کتابخانه های ایران، تعمیم اطلاعات مربوط به سه چهار کتابخانه درباری یا سلطنتی به همه کتابخانه های ایران، دخالت استنباطها وعلایق وسلایق شخصی تاریخنگاران کتابخانه ها ومشابه های اینها اشاره کرد- که مجموعا اعتبار وروایی تحقیقات تاریخ کتابخانه های ایران را کاهش می دهند. مقاله حاضر با توجه به این ویژگی ها،و با هدف جلب نظرتاریخنگاران کتابخانه های کشورمان فراهم شده است.