بررسی تجربی و مدلسازی جذب سطحی دی اکسیدکربن از گاز مدل دودکش

در این پژوهش، جذب سطحی دی اکسیدکربن بر جاذب های متفاوت برای جداسازی این گاز از مخلوط گاز مدل دودکش بررسی شده است. همچنین با استفاده از یک مدلسازی ساده جذب سطحی عوامل مدل نظیر ضریب کلی انتقال جرم و ضریب نفوذ موثر به دست آمده اند. در بخش اول آزمایش ها، جذب دی اکسیدکربن خالص روی جاذب های مختلف در دمای K 298 و محدوده فشاری (kPa) 120-30 توسط سیستم جذب سطحی- حجمی گازها بررسی شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که کربن فعال Norit RB3 و Eurocarbon نسبت به MCM و Zeolite 13X میزان جذب بیشتری را از خود نشان دادند. در بخش دوم آزمایش ها با بهره گیری از یک سیستم جذب دینامیک منحنی شکست گاز دی اکسید کربن موجود در مخلوط گاز مدل دودکش، برای بستر پرشده از کربن فعال با طول (cm)28 و قطر (cm)1 به دست آمد. همچنین خطای استاندارد مدل کلینبرگ از داده های تجربی در حدود 20/0 است که نشان می دهد که این مدل، تا حدودی مدل مناسبی برای بررسی جداسازی دی اکسیدکربن از گاز مدل دودکش است.