اثر گزینش و خودگرده افشانی بر خصوصیات زراعی لاین های نتاجی حاصل از توده محلی پیاز بهبهان

به منظور بررسی اتر گزینش و خودگرده افشانی بر خصوصیات زراعی لاین های نتاجی حاصل از توده محلی پیاز بهبهان آزمایشی به مدت پنج سال (83-1378) در مزارع منطقه بهبهان و ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان انجام شد. در سال اول پانصد سوخ از دو مورفوتیپ غالب (سفید و قرمز) انتخاب و در انبار کنترل نشده نگهداری شدند. در سال دوم یکصد سوخ از هر مورفوتیپ که دارای خاصیت انباری مطلوبی بودند کاشته شدند. در زمان گلدهی خودگرده افشانی به وسیله ایزوله کردن چترهای هر سوخ درون کیسه پارچه ای انجام شد. در سال سوم بذرهای حاصل از اولین خودگرده افشانی کاشته شدند. در پایان سال سوم 57 لاین برتر انتخاب شدند. در سال چهارم سوخ های 57 لاین انتخابی برای خودگرده افشانی دوم کاشته شدند. در سال پنجم بذرهای حاصل از دومین خودگرده افشانی کاشته و 28 لاین برتر گزینش شدند. نتایج حاصل نشان داد که در اثرپس روی خویش آمیزی سرعت رشد نتاج کاهش یافت، به طوری که درصد خروج گیاهچه ها از خاک، درصد زنده ماندن نشاءها، ارتفاع برگ، قطر و وزن متوسط سوخ در نسل های حاصل ازخودگرده افشانی اول و دوم به میزان قابل توجهی در مقایسه با توده اولیه کاهش یافت. خودگرده افشانی همچنین سبب طولانی شدن دوره رشد و نمو گیاهچه در خزانه شد ولی در اثر گزینش درصد بولتینگ و درصد دو قلویی به مفدار زیادی کاهش یافت و همچنین در نسل منتج از خودگرده افشانی دوم ناخالصی رنگ مشاهده نشد.