تاثیر تنش های غرقابی و خشکی بر نرخ فتوسنتز خالص و درصد زنده مانی سه گونه مختلف صنوبر

صنوبرها درختانی تند رشد و آب دوست هستند که در زمین های خیلی مرطوب یا خشک دچار ضعف و کاهش رشد می گردند. امروزه زراعت چوب این جنس در مزارع و حاشیه رودخانه ها و کانال های آبیاری نقش موثری در توسعه اقتصادی و اجتماعی مناطق روستایی دارد. هدف از این پژوهش مطالعه تاثیر تنش های خشکی و غرقابی بر سه گونه صنوبر شامل صنوبر اورآمریکانا 476، صنوبر دلتوییدس 51/63 و تبریزی 13/64 و مقایسه آنها با یکدیگر است. جهت انجام این پژوهش از موفق ترین کلن های گونه-های فوق در استان گلستان به لحاظ تولید چوب، قلمه گیری و در گلدان های پلاستیکی کشت گردیدند. سپس 30 نهال از هر گونه برای هر تیمار (غرقابی و خشکی) به آزمایشگاه منتقل و با یک شاهد (آبیاری 150 میلی لیتر هر دو روز یک بار) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی تحت تنش های خشکی و غرقابی و سایر شرایط محیطی ثابت قرار داده شدند. میزان نرخ فتوسنتز خالص به وسیله دستگاه LCA-3 به طور روزانه تا از بین رفتن کامل نهال ها در اثر تنش ها اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل واریانس و مقایسه چندگانه دانکن داده ها نشان داد که تنش آبی باعث کاهش نرخ فتوسنتز خالص و درصد زنده مانی نهال های صنوبر نسبت به شاهد می شود. همچنین گونه اورآمریکانا از نظر نرخ فتوسنتز خالص و درصد زنده مانی نسبت به دو گونه دیگر در تنش های خشکی و غرقابی موفق تر بوده و مقاومت به غرقابی آن بیشتر از خشکی است. در حالی که دو گونه دیگر به تنش خشکی مقاومت بیشتری را نسبت به غرقابی از خود نشان دادند.