بررسی اثر دما و زمان انبارداری پیاز، روی رشد رویشی و زایشی گل مریم (Polianthes tuberosa L.)

گل مریم از نظر تجاری- زینتی یکی از گل های بسیار مهم است که اهمیت آن به دلیل پتانسیل بالای گل ها در صنعت گل بریده جهان، جذابیت، ماندگاری و عطر بسیار بالای گل ها می باشد. کشت و پرورش این گل از طریق پیاز صورت می گیرد، شرایط انبارداری پیازها پس از برداشت، در کنترل فرایند گلدهی از آغازش تا شکوفایی نقش کلیدی دارد به طوری که می توان با کنترل این شرایط، زمان گل دهی را متناسب با شرایط بازار و تقاضا تنظیم نمود. در این آزمایش اثر تیمارهای دمایی مختلف 4، 18، 25 و 30 درجه سانتی گراد طی زمان های 4 و 8 هفته، روی زمان و درصد جوانه زنی پیازها، تعداد برگ و رشد رویشی گیاهچه ها، زمان ظهور، ارتفاع، تعداد و قطر ساقه گل دهنده، تعداد گره های موجود در هر ساقه گل دهنده، زمان ظهور و قطر اولین گلچه، طول گل آذین و زمان برداشت بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تجزیه واریانس داده ها و مقایسه میانگین ها از طریق آزمون چند دامنه دانکن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در تیمار دمای 25 و 30 درجه سانتی گراد، دوره رشد و گلدهی کوتاه تر شد و گیاهچه ها سریع تر به رشد و گلدهی رسیدند. درصد و زمان جوانه زنی و همچنین رشد رویشی در دمای 4 درجه سانتی گراد به ویژه در مدت زمان 8 هفته بسیار پایین بود (26 درصد و 63 روز پس از کشت) و تنها تعداد بسیار معدودی از گیاهان وارد فاز گلدهی شدند که کیفیت بسیار پایینی داشتند. در تیمار دمای 25 و 30 درجه سانتی گراد کیفیت گلدهی مطلوب بود اما در تیمار دمای 30 درجه سانتی گراد در مدت زمان 8 هفته، طول ساقه گل دهنده، تعداد و قطر گلچه ها کاهش یافت. بیشترین طول گل آذین مربوط به تیمار دمای 18 و 25 درجه سانتی گراد (26 و 5/28 سانتی متر) و کوتاه ترین آن مربوط به دمای 30 درجه سانتی گراد طی مدت زمان 8 هفته (18 سانتی متر) بود تیمارهای مختلف انبارداری اثر معنی داری روی تعداد کل گره ها نداشتند. دمای 25 درجه سانتی گراد در زمان های 4 و 8 هفته به عنوان شرایط مطلوب برای انبار پیاز گل مریم پیشنهاد می شود.