مقایسه اثرات هورمون درمانی جایگزین و تیبولون روی دستگاه تناسلی خانم های یائسه در یک مطالعه بالینی تصادفی

تداوم درمان هورمونی جایگزین یکی از روش های کاهش اثرات یائسگی در خانمها است. بسیاری از خانم های یائسه، به دلیل خونریزی واژینال، درمان هورمونی خود را قطع می کنند. تیبولون اثر کمی روی اندومتر دارد. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر هورمون درمانی متداول و تیبولون روی خونریزی واژینال و نیز ضریب رسیدگی واژن است.
تعداد 150 خانم یائسه، در مطالعه کنترل شده تصادفی شرکت داده شدند. بیماران به طور تصادفی به 3 گروه تقسیم و برای 6 ماه پیگیری شدند. 50 بیمار روزانهmg 5/2 تیبولون و یک عدد قرص کلسیم- D (mg500 کلیسم و IU200 ویتامین D) و 50 بیمار روزانه یک عدد قرص سولفات استروژن کنژوگه mg625/0 و mg5/2 قرص مدروکسی پروژسترون به علاوه یک عدد قرص کلسیم- D و 50 بیمار فقط روزانه یک عدد قرص کلسیم- D به عنوان گروه کنترل دریافت کردند. میزان بروز خونریزی واژینال و نیز میزان ادامه درمان و نیز علائم خشکی واژن توسط پرسشنامه گردآوری گردید و پس از شش ماه از شروع درمان، بین سه گروه مقایسه شد. وضعیت رسیدگی بافت واژن نیز به وسیله پاپ اسمیر مورد ارزیابی قرار گرفت.
در مقایسه با گروه دریافت کننده کلسیم- D به عنوان گروه کنترل، دو گروه دیگر افزایش رسیدگی واژن و نیز میزان خشکی واژن کمتری داشتند. تعداد زنانی که تمایل به ادامه درمان داشتند در گروه تیبولون نسبت به گروه های دیگر بیشتر بود.
تیبولون می تواند جایگزین مناسبی به جای هورمون درمانی جایگزین در خانم های یائسه بدون بروز برخی از عوارض درمان هورمونی جایگزین باشد.