بررسی اپیدمیولوژی کارسینوم سلول بازال در استان کردستان در سال 1378

کارسینوم سلول بازال (BCC) شایعترین بدخیمی انسان می باشد. سرطانهای پوستی غیر ملانومایی یک معضل بهداشتی در سرتاسر جهان به شمار می رود. این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژی BCC در استان کردستان در سال 1378 انجام گرفت.
جامعه آماری شامل کلیه موارد BCC در شهر سنندج در سال 78 بود. نوع مطالعه بصورت توصیفی (Descriptive) بود. از ابتدای سال 78 کلیه موارد BCC وارد مطالعه شدند. داده ها از طریق پرونده بیماران و همچنین مصاحبه با آنان بدست می‎آمد. داده های بدست آمده با کمک آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.
در مدت انجام مطالعه 117 مورد BCC بررسی شد که میزان بروز 9 مورد در هر یکصدهزار نفر جمعیت بود. از این تعداد 60 نفر (3/51 درصد) مرد و 57 نفر (7/48درصد) زن بودند. همچنین 68 نفر (63 درصد) ساکن شهر و 40 نفر (37 درصد) ساکن روستا بودند. از این تعداد فقط سه نفر سابقه ابتلا به BCC را در بستگان درجه اول و دوم ذکر نمودند. 17 نفر سابقه عود در محل بیماری را داشتند. از نظر آناتومیک بینی در 8/65 درصد موارد (76 نفر) درگیر بود. دیگر نتایج مطالعه نشان داد که بیماری در گروه سنی 69-60 سال از فراوانی بیشتری برخوردار بود. میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 6/59 سال با انحراف معیار 6/14 سال بود.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد BCC بعنوان یک معضل جدی بهداشتی در استان کردستان مطرح می باشد. پایین بودن میانگین سنی ابتلا به BCC در جامعه ما، لزوم توجه هر چه بیشتر به BCC و معاینات دوره ای افراد در معرض خطر را آشکار می سازد.