بررسی سطح سرمی آنتی بادی ضد آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت(Anti HBs Ab) B و عوامل مرتبط با آن در پرسنل واکسینه شده بیمارستان توحید سنندج

کارکنان بهداشتی- درمانی همواره در معرض و خطر ابتلاء به هپاتیت B می‎باشند. این مطالعه با هدف تعیین سطح سرمی Anti HBs Ab در پرسنل بیمارستان توحید سنندج که بطور کامل بر علیه هپاتیت B واکسینه شده اند انجام گرفت.
جامعه آماری شامل کلیه پرسنل بیمارستان توحید سنندج بود که علیه هپاتیت B واکسینه شده بودند. حجم نمونه شامل 100 نفر از این پرسنل بود داده های لازم از طریق مصاحبه جمع آوری گردید و در یک برگ چک لیست ثبت شد. نمونه های سرمی این افراد به آزمایشگاه فرستاده شد و با روش ELISA تیتر سرمی Anti HBs Ab تعیین شد.
بر اساس نتایج این مطالعه تیتر سرمی Anti HBs Ab در 42 مورد (42 درصد) بالایIU/li 100 بود در 25 درصد موارد در محدوده IU /li100-10 قرار داشت و در 33 درصد موارد کمتر از IU/li10 بود. دیگر نتایج مطالعه نشان داد که بین سطح سرمی Anti HBs Ab و فاصله زمانی از آخرین دوز واکسن رابطه معنی دار آماری وجود دارد (025/0P<)، اما بین سن، جنس و BMI با سطح سرمی Anti HBs Ab رابطه معنی دار آماری بدست نیامد.
از نتایج این مطالعه چنین نتیجه گیری می شود که ایمنی زایی در 67 درصد موارد کامل و مؤثر بود در حالیکه در 33 درصد موارد ایمنی کامل بر علیه هپاتیت B وجود ندارد. بعبارت دیگر سطح سرمی Anti HBs Ab در بسیاری از افراد در معرض خطر که واکسینه می شوند، کافی نبوده و نیاز به تجویز مجدد واکسن می باشد.