بررسی حوادث ناشی از کار و عوامل مرتبط با آن در شرکت تولید آلومینیوم ایران در سال 1378

درحرکت شتابان صنعتی شدن عدم توجه جدی به اصول ایمنی صنعتی باعث بالا رفتن نرخ حوادث شغلی در محیط های کاری شده است. این مطالعه به منظور بررسی حوادث شغلی درکارخانه آلومینیوم سازی اراک در سال 1378 انجام گرفت.
تحقیق حاضر یک مطالعه از نوع توصیفی بود. جامعه مورد مطالعه کلیه کارگران شاغل در کارخانه آلومینیوم سازی ایران در اراک (3945 نفر) در سال 1378 بود. بررسی ها بر روی 650 مورد حادثه یعنی کل حوادث رخ داده در سال 1378 انجام گرفت. جمع آوری داده ها بوسیله بررسی اسناد، مشاهده و مصاحبه انجام شد. عوامل مربوط شامل سن، سابقه کار، شغل، وضعیت تاهل، عضو حادثه دیده، محل وقوع حادثه، نوع حادثه، ساعت و شیفت وقوع حادثه مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج مطالعه نشان میدهد نرخ بروز حادثه معادل 48/16 به ازای هر 100 نفر است. میانگین سنی و سابقه کار افراد حادثه دیده بترتیب برابر 05/33 و 27/6 سال است. بیشترین اعضای آسیب دیده پاها (7/31درصد) و دستها (7/23درصد) بود. از نظر ساعات وقوع حادثه بیشترین حوادث در ساعت 10 صبح رخ داده است (9/10درصد). بیشترین جراحات وارده از نوع ضرب دیدگی (6/30درصد)، شکستگی (9/22درصد) و سوختگی (4/19درصد) است.
با توجه به یافته های پژوهش، به منظور کاهش نرخ فراوانی و شدت حوادث پیشنهاد می شود که در کارخانه مورد مطالعه نسبت به برنامه ریزی و اجرای دوره های آموزش ایمنی بر اساس فلسفه ایمنی مبتنی بر رفتار، اصلاح شرایط ناایمن و استفاده از وسایل حفاظت فردی مناسب اقدام شود.