تاثیر پروپوفول در جلوگیری از افزایش فشار چشم بدنبال تزریق سوکسینیل کولین و لوله گذاری نای

بخش عمده ای از مصدومین، بیماران دچار صدمه نافذ چشم هستند و ناشتا نبودن اغلب آنها، احتمال آسپیراسیون ریوی را در پی دارد. از آنجائی که جایگزین مطمئنی برای لوله گذاری نای و استفاده ازسوکسینیل کولین که بتواند احتمال آسپیراسیون ریوی را به حد اقل برساند و دارویی که بتواند شلی عضلانی کامل با زمان شروع ارکوتاه را ایجاد نماید معرفی نشده است، همیشه نگرانی از افزایش فشار داخل چشم وخارج شدن زجاجیه به هنگام القاء بیهوشی وجود دارد. هدف این مطالعه این است که مشخص نماید آیا استفاده از پروپوفول به عنوان خواب آور به تنهایی و بدون کاربرد پیش داروئی دیگری می تواند مانع افزایش فشارچشم بعد از تزریق سوکسینیل کولین و لوله گذاری نای بشود در این مطالعه ابتدا تعداد 46 مورد از بیماران که در طبقه بندی 1و2 انجمن بیهوشی آمریکا (Ï،ÏÏ ÂSÂPS) قرار داشتند، انتخاب شدند. قبل از القاء بیهوشی فشارچشم بیماران با استفاده از تونومتر شیوتز اندازه گیری شد. سپس با استفاده از پروپوفول و سوکسینیل کولین القاء بیهوشی و لوله گذاری نای صورت گرفت. بلافاصله و دو دقیقه بعد از لوله گذاری نای، فشارچشم به روش قبلی اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل متغیرها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و SÂS-9.1 انجام و از آزمون اندازه گیری های مکرروضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.
از تعداد 33 مورد 4/39 درصد زن و 6/60 درصد مرد و میانگین سنی آنها 8/54 سال بود. میانگین فشارچشم قبل ازالقاء 12، بلافاصله بعد از لوله گذاری 69/10 و دو دقیقه بعد ازلوله گذاری 93/9 میلی متر جیوه بود. در آزمون اندازه گیری های مکرراین میانگین ها تفاوت معنی دار آماری را نشان دادند (05/0p<).
یافته ها نشان داد در بیمارانی که به روش القاء سریع با استفاده از پروپوفول بیهوش شده اند بدنبال تزریق سوکسینیل کولین و لوله گذاری نای نه تنها افزایش فشارچشم بوجود نمی آید، بلکه شاهدکاهش قابل توجه آن نیزخواهیم بود.