تاثیر برنامه ورزشی تمرینات ترکیبی بر عملکرد سیستم قلبی- عروقی بیماران مبتلا به اختلال عروق کرونر

فعالیت بدنی نقشی پذیرفته شده در توانبخشی قلبی دارد که بیشترین دلیل اثرات مثبت آن بر جریان خون عضله قلبی در بیماران عروق کرونر می باشد. برنامه تمرینی بیشترین مطالعات از تمرینات هوازی تشکیل شده اند اما مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر یک دوره تمرینات ترکیبی بر بیماران عروق کرونر و ارائه یک شیوه تمرینی جدید انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، 24 بیمار مرد مبتلا به اختلال عروق کرونر به طور تصادفی به دو گروه آزمون (12 نفر) و شاهد (12 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمون در تمرینات ترکیبی به مدت 3 ماه، 3 بار در هفته برای 60 تا 80 دقیقه و در 70% تا 85% ضربان قلب بیشینه و 40% تا 60% یک تکرار بیشینه شرکت کردند. متغیرهای مورد مطالعه در ابتدا و در پایان برنامه با روش امپدانس کاردیوگرافی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در افراد مورد مطالعه میانگین سنی 6 ± 60 سال، میانگین وزنی 12 ± 74 کیلو گرم و میانگین شاخص توده بدنی 4 ± 26 بود. تمرینات موجب کاهش معنی دار ضربان قلب استراحتی بیماران از 6 ± 73 به 8 ± 64 ضربه در دقیقه شد (05/0p<)؛ هم چنین فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی و میانگین سرخرگی در زمان استراحت نیز دارای کاهش معنی دار بودند (05/0p<). حجم ضربه ای دارای یک افزایش معنی دار از 8 ± 60 به 13 ± 81 میلی لیتر بود (05/0p<). در نهایت مشاهده گردید که برون ده قلبی از 5/0 ± 2/4 به7/0 ± 3/5 لیتر در دقیقه افزایش یافت (05/0p<). بر اساس نتایج این مطالعه تمرینات ترکیبی می تواند الگوی مناسبی برای بهبود عملکرد قلب بیماران کرونر باشد.