ارتباط عزت نفس عمومی و بدنی، شاخص توده بدنی و اختلالات خوردن در دختران ورزشکار و غیرورزشکار

هدف از این تحقیق بررسی ارتباط عزت نفس عمومی و بدنی و شاخص توده بدنی و اختلالات خوردن در دختران ورزشکار و غیرورزشکار بود. روش تحقیق: این تحقیق از نوع همبستگی بود. 152 نفر (61 ورزشکار ژیمناستیک‌کار، 42 شناگر و 49 غیر ورزشکار) در این تحقیق مشارکت داشتند. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های مقیاس عزت نفس بدنی، مقیاس عزت نفس، شاخص توده بدنی و نگرش‌های تغذیه‌ای استفاده شد. از روش‌های آماری، هبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و آزمون t برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که در شناگران خرده مقیاس‌های وزن و جذابیت بدنی، در ژیمناست‌ها خرده مقیاس جذابیت بدنی و در غیرورزشکاران خرده مقیاس وزن بدن در تبیین اختلالات خوردن معنی‌دار بود. خرده مقیاس ظاهر بدنی شاخص معنی‌داری در تبیین اختلالات خوردن نبود. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، عزت نفس بدنی (بویژه خرده مقیاس‌های وزن و جذابیت بدنی) سهم مهمی در اختلالات خوردن دارد. نتایج این تحقیق جنبه‌های جالبی از رابطه بین اختلالات خوردن و متغیرهای روانی را نشان می‌دهد.