تحیل معناشناختی «قرب الی الله » در قرآن کریم

بخشی از دانش زبانشناسی یا شاخه ای مستقل از آن است که از (Semantics) معناشناسی رهگذر آن می توان به تحلیل معنای واژه ها و جمله های یک متن پرداخت و جایگاه دقیق کلمه ها و ترکیب های آن را با توجه به نظام معنایی که در آن قرار دارد، به دست آورد. در قرآن می پردازد. برای این منظور به «قرب الی الله » این نوشتار به تحلیل معناشناختی ارتباط «قرب» بندگی خدا با واژه کانونی (Semantic fields) واژه هایی که در حوزه معنایی معنایی دارند، توجه شده است. تحلیل معناشناختی قرب در قرآن نشان می دهد که این از معنایی تازه از مفهوم قرب حکایت دارد که با متفاهم آن در، « الله » واژه با اضافه به واژه عصر نزول متفاوت است. این مفهوم در قرآن مانند ایمان ذومراتب است. مؤمنان، متقین و ابرار هریک به مراتبی از قرب نائل آمده اند. انسان در سیر الی الله با پذیرش اسلام به قلمرو قرب الهی وارد می شود و با ایمان، عمل صالح، تقوی و بر به هسته مرکزی آن نزدیک تر می گردد.