بررسی ارتباط اضافه بار آهن کبد و قلب در بیماران تالاسمی ماژور تحت تزریق های مکرر خون

مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اضافه بار آهن کبد و قلب توسط تکنیک و سطح فریتین سرم و نیز بررسی ارتباط بین آن ها در بیماران تالاسمی ماژور انجام گردید.
در این مطالعه ی مقطعی، تعداد 170 بیمار تالاسمی ماژور مراجعه کننده به بخش تالاسمی بیمارستان سید الشهدای (س) شهر اصفهان در سال 1388 مورد بررسی قرار گرفتند. بعد از انتخاب بیماران، اضافه بار آهن کبد و قلب توسط تکنیک و همچنین میزان سطح فریتین سرم و کسر تخلیه ی بطن چپ (LVEF) در همه ی بیماران ارزیابی گردید.
از 170 بیمار بتا تالاسمی مورد مطالعه، 90 نفر (9/52 درصد) را مردان و 80 نفر (1/47 درصد) را زنان تشکیل دادند. میانگین سنی بیماران 2/6 ± 6/20 سال بود. میانگین اضافه بار آهن قلب 7/14 ± 7/22، اضافه بار آهن کبد 4/2 ± 2/3، سطح فریتین سرم 1554 ± 2310 و کسر تخلیه ی بطن چپ 7/7 ± 5/60 به دست آمد. مقدار ضریب همبستگی Pearson ارتباط معنی دار مستقیمی بین اضافه بار آهن کبد و قلب نشان داد (001/0 > P؛ 29/0 = r). بین سطح فریتین سرم و اضافه بار آهن کبد (001/0 > P؛ 32/0- = r) و همچنین بین سطح فریتین سرم و اضافه بار آهن قلب (006/0 = P؛ 21/0- = r) ارتباط معکوس و ضعیفی وجود داشت.
مقدار آهن رسوب یافته ی قلب را می توان با استفاده از قلب تعیین کرد که مهم ترین فاکتور برای پیش بینی نیاز به درمان نارسایی بطنی می باشد. یافته های مطالعه ی حاضر دلالت بر وجود ارتباط معنی دار آماری بین اضافه بار آهن کبد و اضافه بار آهن قلب در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور دارد.