رابطه مهندسی مجدد فرایندهای کسب و کار و سازمان یادگیرنده

این مقاله رابطه میان مهندسی مجدد فرایندهای کسب و کار و سازمان یاد گیرنده را توضیح می دهد. با توجه به اینکه مهندسی مجدد فرایندهای کسب و کار و سازمان یادگیرنده هر دو در زمره رویکردهایی هستند که موضوع تغییر سازمان را دنبال می کنند مقاله حاضر استدلال می کند که رویکردهای مذکور هر یک از زاویه ای خاص به سازمان و تغییر آن نگاه می کنند و به این جهت مدلی را پیشنهاد می کند که بر اساس آن ترکیب بهینه ای از دو روش ایجاد می شود ضمن آنکه جایگاه خاص هر یک را مورد توجه قرار می دهد.
فرضیه اصلی تحقیق بیان می کند: مهندسی مجدد فرایندهای کسب و کار و سازمان یادگیرنده می توانند رابطه هم افزایی داشته باشند. در این پژوهش از روش تحقیق توصیفی استفاده شده است و جامعه آماری آن صنعت نرم افزار در ایران است.
4 شرکت نرم افزاری فعال در زمینه تولید، پشتیبانی و آموزش نرم افزار در تهران به طور نمونه انتخاب شده است. 170 پرسشنامه طراحی شده در بین مدیران ارشد، معاونین، مدیران پروژه، مدیران میانی، کارشناسان فرایند و مربیان این شرکتها توزیع شد که از آن میان جمعا 135 پرسشنامه جمع آوری گردید.
نتایج به دست آمده از این تحقیق حاکی از آن است که حرکت سازمان در مسیر هر یک از دو رویکرد مهندسی مجدد فرایندهای کسب و کار و یا سازمان یادگیرنده زمینه مساعدی را برای پذیرش تغییرات ناشی از حرکت در مسیر دیگری ایجاد خواهد کرد و در موفقیت اجرای رویکرد دیگر تاثیر گذار خواهد بود. این پژوهش به مدیران سازمان هایی که به دنبال ایجاد تغییر و تحول در سازمان خویش هستند پیشنهاد از نگاه مجزا به هر یک از دو رویکرد اجتناب نمایند و کوشش کنند هر دو رویکرد را در یک فرایند ترکیبی و مکمل دنبال نمایند.