وضعیت نیروگاه های کشور، بهره وری و امکان صادرات برق

از ابتدای برنامه پنجساله اول، در بخش برق، نخستین قدم، بازسازی نیروگاه ها وشبکه های برق آسیب دیده از جنگ تحمیلی بود که با موفقیت انجام شد. سپس برای جبران کمبود ظرفیت تولید و نیز هماهنگی با برنامه های رو به رشد و توسعه سایر بخشهای اقتصادی، توسعه نیروگاه ها و افزایش قدرت تولید مدنظر قرار گرفت، به طوری که ظرفیت تولید برق کشور از 14442 مگاوات (قدرت نامی) در سال 1368 به 22414 مگاوات در پایان سال 1374 افزایش یافت و معضل کمبود انرژی برق و خاموشی های گسترده 17 ساله کاملا رفع شد.
در مرحله توسعه سریع نیروگاه ها، متاسفانه پروژه های انتقال نیرو در هماهنگی کامل بانیروگاه ها به اجرا در نیامد، به طوری که در مواردی، پس از بهره برداری از نیروگاه، مشکل انتقال نیرو نمایان شد. از سوی دیگر، تسریع در روند اجرایی پروژه های نیروگاهی در دست اجرا، عدم یکنواختی و عدم تداوم نرخ رشد و توسعه در بخشهای مختلف اقتصادی و تاثیر افزایش نسبی قیمتهای برق و انرژی در کاهش نرخ رشد مصرف آنها، موجب شد که بهره برداری کامل ازظرفیتهای ایجاد شده تولید برق صورت نگیرد. گزارش ارائه شده مشکلات موجود را مطرح کرده و نیروگاه های مختلف کشور مانند نیروگاه بیستون، نیروگاه سیکل ترکیبی گیلان، نیروگاه سیکل ترکیبی فارس، نیروگاه بخاری همدان را مورد بررسی قرار داده و ظرفیت بهره برداری هرکدام مشخص کرده است سپس به اثرهای اقتصادی صادرات برق ایران پرداخته است. در این مقاله مطرح شده که چون به علت اصلاحاتی که در ضریب بار و ضریب بهره برداری انجام شده می توان امیدوار بود که سالانه حدود 2000 مگاوات برق در زمان حداکثر، بار،ظرفیت مازاد وجود خواهد داشت و با مسائل فنی که باید در نظر گرفت می توان امکان صدورحدود 9 میلیارد کیلووات ساعت برق را به خارج از کشور خواهد داشت. برای رسیدن به این مقصود چند مورد را وزارت متولی این امر باید در نظر داشته باشد: از بین برداشتن مشکلات انتقال برق و اولویت دادن به پروژه های انتقال نیرو، تبادل برق با کشورهای دیگر و پایداری بیشتر شبکه برق کشور، تبدیل انرژی اولیه کشور به برق با ارزش افزوده، بالا، صادرات برق وایجاد درآمد ارزی