رابطه سبک های مربیگری با انسجام گروهی و موفقیت تیم های والیبال دانشجویان

در پژوهش حاضر، رابطه سبک رهبری و برخی از ویژگی های فردی مربیان با انسجام گروهی و موفقیت تیم های شرکت کننده در مسابقات والیبال قهرمانی دختران دانشگاه های آزاد کشور بررسی شده است. از 135 ورزشکار شرکت کننده در مسابقات، 116 نفر (86 درصد) پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش (LSS) و محیط گروهی (GEQ) را تکمیل کردند. به کمک پرسشنامه LSS با 40 سؤال پنج بعد سبک رهبری مربیان و به وسیله پرسشنامه GEQ با 18 سؤال، دو بعد انسجام تیمی اندازه گیری شد. ثبات درونی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 و 71/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های پارامتریک در سطح معنی داری 05/0P? استفاده شد. نتایج نشان داد که انسجام گروهی با سبک های رهبری آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت، رابطه مثبت و معنی داری دارد و با سبک رهبری آمرانه و دموکراتیک رابطه معنی داری ندارد. مقایسه سبک رهبری مربیان نشان داد که مربیان بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین و کمتر از سبک رهبری آمرانه استفاده می کنند. علاوه بر این، نتایج نشان داد بین انسجام و موفقیت تیمی رابطه معنی داری وجود ندارد و مربیان تیم های موفق بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین استفاده می کنند. همچنین بین سن مربیان و بازیکنان با سبک رهبری مربیان رابطه معنی داری مشاهده نشد. به طور خلاصه تاثیر سبک رهبری و رفتار مربیان بر انسجام گروهی و موفقیت تیمی، اهمیت استفاده مربیان از سبک رهبری مناسب را بیش از پیش نمایان می سازد.