مقایسه رفتار درد فرمالینی در موش های سوری نر نرمال و کلستاتیک

درد یکی از مهمترین تظاهرات بالینی اکثر بیماری ها می باشد. با وجود پیشرفت های زیاد، درمان درد و اختلالات همراه آن از چالش های پیش روی پزشکان و محققان است. نشان داده اند که بستن مجاری صفراوی (کلستاز)در حیوانات به صورت تجربی و زردی در انسان، اثر داروها روی اندام‌ها و گیرنده‌ها را تغییر می‌دهد. بنابراین بررسی این موضوع که وجود توام این دو (درد و کلستاز) در یک شخص میتواند تداخلی داشته باشد یا نه موضوع مهمی می‌تواند باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه رفتار درد فرمالینی در حیوانات نرمال و کلستاتیک می باشد. در این مطالعه تجربی از تعداد 30 سر موش سوری نر نژاد NMRI که به صورت تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند، استفاده شد. به طوری که یک گروه نرمال، یک گروه جراحی شده بدون بستن مجرای صفراوی و یک گروه جراحی شده همراه با بسته شدن مجرای صفراوی بود. رفتار درد در حیوانات نرمال و هفت روز بعد از جراحی در دو گروه ارزیابی شد. برای ایجاد رفتار درد، فرمالین 5 درصد با حجم 20 میکرولیتر به صورت کف پایی تزریق و مدت زمان لیسیدن و گاز گرفتن پنجه پای تزریق شده، در فواصل زمانی 5 دقیقه ای به مدت یک ساعت ثبت شد. نتایج نشان داد که تزریق کف پایی فرمالین یک رفتار درد دو مرحله ای ایجاد می کند. کلستاز باعث کاهش معنی دار (05/0p<) پاسخ درد حاد و کاهش غیرمعنی دار (05/<0p) درد مزمن شد. بر اساس نتایج چنین می توان پیشنهاد کرد که کلستاز اثر کاهش دهنده درد و التهاب ایجاد می کند. این اثر احتمالا به دلیل افزایش اوپیوییدهای داخلی است.