بررسی مقایسه ای سطح سرمی روی در کودکان مبتلا به آسم و گروه کنترل

مقدمهبیماری آسم در طی دهه های اخیر در تمام دنیا رو به افزایش است. به نظر می رسد که رادیکالهای آزاد در پاتوژنر بسیاری بیماری ها از جمله آسم با توجه به اثرات مضر آن بر سلول ها و بافت ها نقش داشته باشد. مکانیسم های دفاعی متعددی علیه اثرات رادیکالهای آزاد وجود دارد. مهمترین آنها آنتی اکسیدانها مانند آنزیم های گلوتاتیون پراکسید و سوپراکسید دیسموتاز هستند که در ساختمان آنهاعناصر کمیاب مانند روی و سلنیوم شرکت دارند که باعث کاهش اثرات مضر رادیکالهای آزاد می شوند. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین آسم و سطح سرمی روی به عنوان یک عامل آنتی اکسیدان در کودکان مبتلا به آسم انجام شد.
روش کاراین تحقیق یک مطالعه از نوع مورد شاهدی است که در سال 1387 در بیمارستان دکتر شیخ مشهد انجام شد. مقایسه بین 80 بیمار مبتلا به آسم که به طور سر پایی به کلینیک آلرژی اطفال مراجعه کرده اند و 80 کودک مراجعه کننده به کلینیک کودکان با شکایت غیر اختصاصی وغیر بیماری مزمن مانند عفونتهای حاد دستگاه تنفس فوقانی وعفونت ادراری وغیره بدون اینکه هیچگونه شرح حالی از آتوپی داشته باشند، انجام شد.
هیچکدام از بیماران این مطالعه در طی 2 هفته قبل از انجام آزمایش کورتیکو استروئید سیستمیک یا استنشاقی و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی دریافت نکرده بودند سطح سرمی روی به روش کالریمتری دستی چک شد و سپس نتایج باهم مقایسه شدند. اطلاعات به دست آمده با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد و از آزمون کروسکال والیسون وی هم استفاده شد.
نتایج میانگین سن در گروه آزمایش (67/2 ± 07/6) و در گروه کنترل (44/3 ± 25/5) با هم تفاوت معنی داری نداشت و دو گروه از نظر توزیع جنس کاملا همگون بودند. اختلاف معنی داری در میانگین غلظت روی سرم در دو گروه دیده نشد (05/0p>) به این ترتیب که غلظت روی سرم در گروه بیماران mg/dl 58/25 ± 93/93 و در گروه کنترل mg/dl 59/23 ± 18/97 بود.
نتیجه گیریدر این تحقیق ثابت نشد که سطح سرمی روی در بیماران مبتلا به آسم آلرژیک پایین تر از افراد سالم باشد.