بررسی رابطه اضافه وزن وچاقی با سن منارک و وضعیت تغذیه دختران 11-15 ساله شهر مشهد

مقدمهارتباط بلوغ با چاقی در دختران موضوع مورد اختلافی است. هدف مطالعه حاضر بررسی این موضوع در دختران سنین بلوغ در مشهد می باشد.
روش کارتعداد 1300 دختر دانش آموز سالم 11-15 ساله شهر مشهد در مطالعه ای توصیفی مقطعی به روش خوشه ایدو مرحله ای از مدارس دولتی درسال 1386 بررسی شدند.اطلاعات دموگرافیک و تن سنجی (قد و وزن) و سن بروز منارک (افراد بالغ)و دریافت غذایی با تکمیل یک یادآمد 24 ساعته (216 نفر) و پرسشنامه عادات غذایی(230 نفر) به دست آمد. BMI بین صدک 85 و 95 به عنوان اضافه وزن و BMI ≥ صدک 95 به عنوان چاقی (بر اساس صدک های BMI سن و جنس جمعیت مرجع WHO) درنظر گرفته شد. برای محاسبات آماری از روش های تحلیل بقا، تی مستقل،من ویتینی،کای دو، ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید.
نتایجشیوع اضافه وزن وچاقی به ترتیب 5/11% و 3/10% بود. 63% افراد با میانگین سن منارک 06/0 ± 13 سال تجربه منارک داشتند. BMI با بروز و سن منارک رابطه داشت) به ترتیب 33/0 r=و 2/0- r=، 001/0 p <).
سن منارک در افراد دارای اضافه وزن و چاق 07/0 ± 2/12 سال و درافراد غیرچاق 07/0± 1/13 سال بود (001/0 p <). دختران دارای اضافه وزن و چاق نسبت به سایرین صبحانه کمتر و میان وعده های بیشتر مصرف کرده بودند.در این گروه بسامد مصرف ماکارونی، بستنی، شیرینی ها، مغزها، چیپس و نوشابه های صنعتی بیشتر بود.
نتیجه گیریچاقی در دختران با سن پایین تر منارک در ارتباط است.الگوی کیفی غذای مصرفی در این افراد در مقایسه با دختران دارای BMI طبیعی متفاوت است.