پیشگیری در نظریه های جرم شناسی و گستره محدودیتهای آن

جامعه به طور کلی به دو صورت پیشگیری و سرکوبی از خود در برابر بزهکاری واکنش نشان می دهد. هرچه پیشگیری از جرم در معنای جرمشناختی آن یعنی خارج از نظام کیفری موثرتر باشد کمتر به مجازات احساس نیاز ایجاد می شود. اما به رغم این فایده روشن امکان توسل به پیشگیری در برخی از نظریه های جرم شناسی مورد تردید قرار گرفته است. از سویی کارایی آن نیز در عمل با محدودیتهای مختلف در حوزه های متعدد مواجه گردید. نوع جرایم، گونه بزهکاران، شیوه های مورد استفاده در پیشگیری، هزینه های به کار گیری تدابیر پیشگیرانه مختلف و حقوق و آزادی های فردی از جمله محدودیتهایی محسوب می شود که در این مقاله به طور جداگانه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.