پاسخ تاج پوشش گیاهی، کلروفیل برگ و عملکرد گندم(Triticum aestivum L.) به روش های مختلف عرضه کود نیتروژن

آزمایش ارزیابی پاسخ تاج پوشش گیاهی، کلروفیل برگ و عملکرد دانه گندم به روش های مختلف عرضه کود نیتروژن به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار طی سال زراعی 85-1384 در شهرستان خرم آباد اجرا شد. کود پایه نیتروژن در سه سطح (بدون کود پایه، کاربرد نواری و پخش سراسری) کرت اصلی و کود سرک در شش سطح (1- تیمار رایج پخش سطحی یک مرحله ای در زمان پنجه زنی 2- پخش سطحی دو مرحله ای در مجموع به میزان دوسوم تیمار رایج در زمان پنجه زنی و قبل از ظهور سنبله 3- محلول پاشی دو مرحله ای همراه علف کش ها در مرحله پنجه زنی و قبل از ظهور سنبله 4- محلول پاشی دو مرحله ای در زمان پنجه زنی و قبل از ظهور سنبله 5- پخش سطحی در مرحله پنجه زنی به میزان دوسوم تیمار رایج به همراه محلول پاشی پیش از ظهور سنبله و 6- محلول پاشی سه مرحله ای در زمان های پنجه زنی، قبل از ظهور سنبله و شیری بودن دانه) کرت فرعی آزمایش را تشکیل دادند. یک سوم مقدار کود نیتروژن توصیه شده بر اساس آزمون خاک، به کود پایه اختصاص داده شد. مقدار مصرف کود نیتروژن در روش کاربرد نواری کود پایه دوسوم مقدار کود مصرفی در روش پخش سراسری بود. شاخص سطح برگ برای تیمار بدون کود پایه 21 درصد کم تر از متوسط شاخص سطح برگ تیمارهای کاربرد نواری و پخش سراسری کود پایه نیتروژن بود. کاربرد نواری و پخش سراسری کود پایه نیتروژن به ترتیب سبب افزایش 4/45 و 6/61 درصدی سطح برگ تک بوته گندم در مقایسه با تیمار بدون کود پایه نیتروژن شد. میزان نور رسیده به کف تاج پوشش گیاهی در تیمار بدون کود پایه1/81 درصد بیشتر از میانگین دو تیمار پخش سراسری وکاربرد نواری کود پایه نیتروژن بود. کم ترین کلروفیل برگ به تیمار بدون کود پایه نیتروژن و بیشترین آن به تیمار پخش سراسری کود پایه نیتروژن مربوط بود که البته با تیمار کاربرد نواری آن تفاوت معنی داری نداشت. تیمارهای تقسیطی یا تلفیقی کود سرک نیتروژن به رغم کاهش مصرف اما به دلیل کاربرد بهینه، از نظر کلروفیل برگ با تیمار رایج کاربرد یک مرحله ای کود سرک تفاوت معنی داری نداشتند.