حمایت از کپی رایت و مبنای آن در مالکیت فکری

کپی رایت به عنوان یکی از پدیده های موجود در جوامع کهن بشری سابقه داشته است. با وجود این، جایگاه آن در نظام های حقوقی یا عرفی به نحو شایسته ای مورد حمایت قرار نگرفته است. مهم ترین و برجسته ترین حق در مالکیت فکری، حق انتشار آن است. حق نسخه برداری، مقدمه و شرطی برای منتفع شدن از اثر به شمار می رود. نسخه برداری از اثر بدون رضایت مولف آن، تجاوز به شخصیت و آزادی فردی تلقی می شود. به همین لحاظ، فقط مولف است که می تواند انتشار یا معرفی کردن اثرش را اجازه دهد یا موافقت کند که دیگران، از اثرش به منظور تنظیم یک اثر ترکیبی و یا جمعی، استفاده نمایند. این جنبه از مالکیت فکری که در مقوله کپی رایت می گنجد، نیازمند حمایت است. اهمیت حمایت بدان جهت است که نقض کپی رایت موجب از بین رفتن روحیه خلاقیت و تزلزل فرهنگ جامعه می شود. به همین منظور در این مقاله به بررسی مبنا و ویژگی های حمایتی مندرج در قوانین ایران و آمریکا و قراردادهای بین المللی راجع به کپی رایت به صورت تطبیقی می پردازیم.