اثر تغییر شکل های تابع زمان بتن بر نیروی پیش تنیدگی در مخازن استوانه ای

در مخازن حجیم بتنی برای غلبه بر کششهای ایجاد شده در جدار و جلوگیری از ترک- خوردگی، از تکنیک پیشتنیدگی استفاده میشود. در این ارتباط، مسئلهی برآورد افتهای احتمالی نیروی پیشتنیدگی، با توجه به مشخصات مسیر و هندسه کابلها، اولویت خاصی دارد. در مقالهی حاضر، با مدل سازی عددی به روش اجزاء محدود و استفاده از مدلهای مختلف برای وارفتگی بتن و وادادگی فولاد، تغییرات نیروی پیشتنیدگی محیطی، در جدار استوانهای شکل مخازن بتن پیشتنیده، بررسی شده است. سنجش اعتبار مدل عددی نیز با داده های تجربی موجود از آزمایش یک تیر پیش- تنیده انجام شده است. در این راستا، اثر پیشتنیدگی قائم و ضخامت جدار، مطالعه شده و مدلهای مختلف وارفتگی بتن با هم مقایسه شده اند. نتایج حاصل، بروز افت 15 تا 22 درصدی را پس از حدود 13 سال نشان میدهد که در آن نقش وادادگی فولاد اهمیت بیشتری دارد. با مدل وارفتگی پیشنهادی برای آیین نامه بتن ایران، افتی در حد میانگین دو مقدار مذکور نتیجه میشود. بر این اساس، در محاسبه مجموع افتهای نیروی پیشتنیدگی، اعمال ضریب جدیدی بر افت حاصل از وارفتگی فولاد توصیه شده است.