تاثیر افزایش تراکم گیاهی بر عملکرد ساقه و ذخیره ساکارز در ساقه دو رقم سورگوم شیرین

به منظور بررسی تاثیر افزایش تراکم گیاهی بر عملکرد ساقه و ذخیره ساکارز در ساقه دو رقم سورگوم شیرین آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه اصفهان واقع در روستای زغمار پیاده گردید. آزمایش به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. شش تراکم کاشت 100، 200، 300، 400، 500 و 600 هزار بوته در هکتار با فاصله ردیف 50 سانتی متر به عنوان فاکتور اصلی و دو رقم ریو و کلر به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. اثر تراکم گیاهی در مرحله خمیری سخت دانه بر ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد پنجه در بوته، وزن تر ساقه، عملکرد عصاره استخراج شده از ساقه معنی دار بود ولی تاثیر معنی داری بر درصد بریکس، درصد ساکارز و درصد خلوص نداشت. تراکم گیاهی 400 هزار بوته در هکتار بیشترین عملکرد عصاره استخراج شده از ساقه و درصد خلوص شربت را حاصل نمود. در مرحله خمیری سخت دانه رقم کلر به طور معنی داری از نظر ارتفاع گیاه، قطر ساقه، وزن تر ساقه و عملکرد عصاره استخراج شده از ساقه و درصد بریکس نسبت به رقم ریو برتری داشت. تعداد پنجه در بوته در رقم ریو به طور معنی داری بیشتر از رقم کلر بود. با وجود اینکه میزان درصد ساکارز در رقم کلر نسبت به رقم ریو بیشتر بود اما تفاوت معنی داری از نظر این صفت و همچنین درصد خلوص بین ارقام وجود نداشت. در سه مرحله برداشت محصول خمیری نرم، خمیری سخت و رسیدگی فیزیولوژیکی بیشترین وزن تر ساقه، عملکرد عصاره استخراج شده از ساقه، درصد قند و درصد خلوص در مرحله خمیری سخت دانه حاصل شد. براساس نتایج این مطالعه ممکن است تراکم گیاهی 400 هزار بوته در هکتار، رقم کلر و مرحله برداشت محصول خمیری سخت در شرایط مشابه با مطالعه حاضر مناسب باشد.