تاثیر سطوح مختلف دانه خلر خام و حرارت داده شده بر بازده رشد و برخی از متابولیت های خون جوجه های گوشتی

اثرات سطوح مختلف دانه خلر خام و حرارت داده شده در جیره جوجه های گوشتی، بر عملکرد رشد و متابولیت های خون آنها بررسی شد. برای این منظور از 210 قطعه جوجه گوشتی 14 روزه سویه تجاری راس در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی با 7 تیمار، 3 تکرار و 10 جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (بدون خلر) و جیره های حاوی سطوح 10، 20 و 30 درصد دانه خلر خام یا حرارت داده شده بودند. مصرف غذا، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، شاخص تولید اروپایی، فسفات لاشه، غلظت پروتئین کل، تری گلیسرید و کلسترول در پلاسمای خون جوجه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که سطوح 20 و 30 درصد خلر خام موجب افزایش معنی دار (05/0P<) مصرف خوراک شد و حرارت دادن خلر در سطح 30 درصد، مصرف خوراک را به طور معنی داری (05/0P<) کاهش داد. حرارت دادن دانه خلر در سطوح مختلف، رشد و ضریب تبدیل جوجه ها را بهبود بخشید. مصرف 20 درصد خلر خام و 30 درصد خلر حرارت داده شده در مقایسه با گروه شاهد وزن کبد را بطور معنی داری (05/0P<) افزایش داد. در 28 روزگی، میانگین غلظت پروتئین کل پلاسما بطور معنی داری (05/0P<) تحت تاثیر جیره های غذایی قرار گرفت و در گروه شاهد کمتر از دیگر گروه ها بود. در 42 روزگی غلظت کلسترول پلاسما در جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 30 درصد خلر خام کمترین و اختلاف آن با جیره شاهد معنی دار (05/0P<) بود. نتیجه گرفته شد که حرارت دادن دانه خلر مورد استفاده در جیره جوجه های گوشتی اثرات سودمندی دارد.